Geweldig werk en geweldige herinneringen

Ik schrok toen ik maandag het museum binnenliep. Ada, Joost, Sietske en Frans hebben zo hard gewerkt van het weekend! Er waren nog maar 6 vitrines ofzo die nog leeggehaald moesten worden. En ik had ze nog zo gezegd het niet te overdrijven. Maar ik wist ook niet dat Sietske 7 september alweer weggaat, dus ja, dan moet je wel doorwerken. Heb die dag weer meegeholpen bij haar . Labels gehangen aan objecten die naar de musea op Curacao moeten (extra identificatie), en de spullen die van het Surinaams Museum zijn, gechecked. Ik moet wel zeggen dat Joost en Dinesh toch echt het meeste werk hebben verzet. Ze hebben namelijk zo goed als alle vitrines uit elkaar gehaald. Respect want dat is zwaar werk (gezien Joost en de mate van zweten haha). Om 4uur vonden we het allemaal genoeg geweest en gingen we zwemmen. Zij bij de Witte Lotus en ik bij Oase.

Dinsdag hebben we hard gewerkt. Bijna alle objecten zijn ingepakt, en het meeste is ook uit elkaar gehaald. Het schiet op! Sietske en mij rest alleen nog de marron-spullen van het SSM. Sieglien hielp Frans ook met inpakken. Nou ja, helpen, poging doen tot. Sietske zegt dat er nog zoveel te doen is in het Wereldmuseum. Ze zijn namelijk dicht om te verbouwen en her in te richten. Ze zei ook dat ik misschien mijn volgende stage wel daar kon doen. Wie weet, een leuk afstudeerproject in het Wereldmuseum Rotterdam? Is wel raar, nu alles zo leeg is. Het voelt alsof er wat mist. Al met al was het een leuke tentoonstelling. En ook het afbreken. Ik heb er zoveel van geleerd. Vond het heerlijk zo met die spullen bezig te zijn. Dat is wat ik wil doen. Geen gezeur met publiek enzo, gewoon die spullen en ik. Volgens Joost praat ik ook al als een Surinaamse. Nou begin ik eraan te twijfelen, aangezien Purcy zegt dat ik nog net zo praat als toen ik hier kwam. Misschien praat ik voor de Nederlanders al aardig als een Surinaamse, maar voor de Surinamers nog als Nederlander. Ik weet het niet, maar het zal allemaal wel.

Woensdag was het zover: alles was af! Alles is ingepakt en verdeeld. Nu het opruimen alleen nog. Alles van het SSM staat weer in de depots. Maandag komt er een vrachtwagen om alle kisten naar de zeecontainers te brengen. Het is ook alweer Sietske’s op één na laatste dag in Suriname. Het is echt een hele aardige vrouw die me overal bij betrokken heeft. Waar ik haar ook zeer dankbaar voor ben, want ik heb zoveel geleerd. Ik weet nu zeker dat ik Collectiebeheer wil doen. Zoals ik de afgelopen dagen bezig ben geweest, ik vond het heerlijk. Heb ook afgiftelijsten gemaakt voor het SSM en het Wereldmuseum. Als bewijs dat het SSM gezien heeft dat die spullen terug zijn. Sietske heeft ook een aardige stapel zuurvrij papier geschonken. Waar ik haar erg dankbaar voor ben, want ik denk dat het SSM hier geen geld voor zou hebben. Helaas geen bespreking met Laddy, maar hij zei morgen. Al zegt hij dat telkens, waar ik een beetje moe van wordt. Hij zal wel snel moeten, want ik wil toch echt eind van de maand mijn publieksonderzoek gaan doen. Dan heb ik nog een halve stage om alles uit te werken enzo. Helaas voor mij is dit avontuur nu voorbij en moet ik terug naar de realiteit: Indiaans textiel. Ach, het was een leuk uitstapje toch?

Donderdag heb ik maar een zelfstudiedag genomen. Ik heb mijn tafel nog niet terug, dus echter verder met textiel kan ik nog niet. Al waren we ook wel bezig met Sieglien. Gaat niet zo heel lekker met haar op het werk (het is een collega van me), dus ja. Ze is volgende week jarig, dus denk dat ik dan daar lekker heen ga. Helaas nog geen bespreking met Laddy gehad, Hij schuift het steeds voor zich uit, maar zo kom ik ook niet echt verder. ’s Avonds lekker roti gegeten, was vergeten hoe erg het vult. Maar het was wel lekker!

Ik zou eigenlijk vrijdag met Mina de bibliotheek nalopen (voor mijn theorie-gedeelte), maar dat is er niet meer van gekomen. Er is namelijk gedonder met de vervoerder. Hij zegt dat er niet geladen kan worden omdat hij de paklijsten niet op tijd had. Dat moet volgens hem een week van tevoren. Kun je mij uitleggen hoe je in godsnaam een paklijst kan geven als je nog midden in het inpakken zit? Lijkt mij onmogelijk. Ook vond hij de paklijst niet goed want Ada had alleen de kisten opgeschreven met welke nummers erin zitten. Nu moest er overal een uitleg bij wat het was. Heb dus een paar uur haar geholpen met nummers uitzoeken en het erachter zetten. Zoveel werk terwijl ze toch niet gaan controleren. Ben maar ’s middags naar de stad gegaan, even winkelen. Het was weer eens bloedheet dus het was weer lekker zweten. Ben eerst naar de Costerstraat geweest, nog een keer kijken naar het ouderlijk huis van mijn opa. Het zag er 3 jaar geleden toch beter uit, het kan nu wel een likje verf gebruiken. Toen doorgelopen naar de Heerenstraat, even kijken waar oom Amedeo nou werkt (als ik toch in de buurt ben). Wel een leuk gebouwtje. Tja sorry, ik ben nu eenmaal dol op oude gebouwen. Van daar naar de Keizerstraat, de moskee en synagoge bekijken. Al snap ik dus niet waarom dat dus hier wel kan en op sommige andere plekken niet. Nou goed. Eenmaal daar naar de Zwartehovenbrugstraat. In een winkeltjes een beetje gekeken, toch nog iets leuks gevonden. Toen een beetje verkeerd gelopen. Wist ik veel dat ik al bij de Dr. Sophie Redmondstraat was. Was veel verder gelopen, dat is nou een nadeel dat niet overal straatnaambordjes hangen. Eenmaal terug ben ik naar de Domineestraat en zo door naar de Maagdenstraat. In een winkel genaamd Dojo nog 2 shirtjes gekocht. Nu moeten we voor een broek gaan denk ik zo? Al met al toch een leuk dagje.

Zaterdagochtend ben ik lekker naar Oase geweest om te zwemmen. Toen rond een uur of 11 vond ik het wel weer mooi geweest en ben ik aan het werk gegaan. Zo ben ik toch een paar daagjes vrij als mama er is. Heb toch nog een lade schoongemaakt en geïnventariseerd. Aad, de archeoloog, ging vandaag weg dus die heb ik ook uitgezwaaid. Tja, anders is het ook zo lullig voor die man. En ik ben toch goed opgevoed door mijn papa en mama. ’s Avonds heb ik een boek gelezen (op de computer, die van Fiona Inglis .. he Anna, lol) en ben gaan slapen. Niet veel spannends dus. Ik neem mijn woorden gelijk terug. Word ik zondagmorgen wakker van geklop op mijn deur. Mijn eerste gedachte was ‘what the **?’ En toen ik zag hoe laat het was dacht ik van ‘wie gaat er nou in godsnaam zolaat op iemands deur staan te kloppen’. Kun je je voorstellen: ik lag in bed, met mijn telefoon paraat in mijn hand om de politie te bellen zodra ik iets vreemds hoorde. Hartslag sky rocking, want ja, wie komt er nou om half 5 aankloppen? Hoorde ook iemand vragen ‘je slaapt al no?’, ehm, ja vind je het gek dat ik om half 5 slaap? Ben toch stilletjes uit bed gekropen (hele klus want dat bed kraakt als de neten) om door de gordijnen te kijken wie het was. Bleek het Raimen te zijn, de zoon van Purcy. Dus ik doe die deur open, en vraag of hij wel weet hoe laat het is. Ja dat wist ie wel (gelukkig), maar hij had een probleem. Hij was weggegaan, zijn vader was weg, en zijn vriendin zou thuis blijven maar was uiteindelijk toch weggegaan. Wat was nu het probleem: hij had geen sleutel. Of hij bij mij kon blijven slapen. Ehm, nou hij zei zelf al ‘desnoods op de vloer’, maar ook al had ik een tweepersoonsbed gehad, dan had ie nog mooi op de vloer mogen slapen. Ik weet niet of ik hem buiten had laten slapen. Ik hoef geen man die ik amper ken in mijn kamer, maar hem bewust buiten laten slapen? Zoals ik al zei was Aad gister weggegaan (gelukkig voor mij), dus ik had de sleutel van zijn kamer. Die heb ik hem gegeven zodat hij daar kon slapen. Gevolg was wel dat ik klaarwakker was, en dus dik anderhalf uur wakker gelegen heb met een paar minuutjes slaap. Tegen 7uur viel ik gelukkig wel in slaap, dit maal tot half 9. Heb ’s morgens nog wel een hele tijd zitten praten met hem, tot zijn vader uiteindelijk belde (hij had zelf geen minuten meer) en hij vroeg of hij de sleutel kon komen brengen. Spannend ochtendje, dat wel. Maar niet voor herhaling vatbaar. Ben toen maar naar Oase gegaan om een beetje te zwemmen, en toen weer aan het werk. Pff, wat een weekend!