Bijna...

Dag lieve mensen,

I know... mijn weblog heeft een hele tijd gezwegen. Maar ja, ik ga weer op reis, dus het is tijd om hem weer even op te starten.

Voor de mensen die nog van niks weten: me gwe dalijk! Oftewel 'ik ben dadelijk weer weg'. Ik ga weer terug naar Suriname. Op 31januari zet ik eindelijk weer voet op Surinaamse bodem. Weliswaar op Chavelli’s verjaardag, maar ik zal die dag ook aan haar denken!

Maar eigenlijk moet ik even bij het begin beginnen. In september 2008 ben ik begonnen met het laatste jaar van mijn studie. Ja joh, alweer het laatste, time flies when you're having fun ofzo. Bij toeval kwam een afstudeerproject in Suriname op mijn pad.

Mijn afstudeerproject speelt zich af in Pikin Slee. Dit is in het binnenland van Suriname. Voor de echt geinteresseerden onder jullie: pak een atlas, en onder het stuwmeer halverwege tussen Isadou/Jaw Jaw en Botopasi ligt Pikin Slee. Zal wel niet op de kaart staan. Anyway, hier wonen Saramakkaners. En in Pikin Slee is een groep rastafari kunstenaars die een stichting hebben opgericht: Stichting Totomboti. En deze groep kunstenaars hebben besloten om een museum op te richten. In het museum zal de cultuur et cetera van de Saramakkaners te zien zijn. Ernaast zal een galerie worden geopend om de kunst van deze mensen te verkopen.

Mijn taak in dit geheel is om een collectiebeleidsplan te schrijven. Ze verzamelen nu wel maar dit moet goed vastgelegd worden, en ook hoe ze met de collectie moeten omgaan. Ik ga dit doen aan de hand van de literatuur over new museology. New museology gaat over de community musea. Dus musea die hun omgeving betrekken bij hun activiteiten. Dat is hier ook van toepassing omdat het gerund zal worden door de bevolking van Pikin Slee. En ook zal ik twee case studies onderzoeken van soortgelijke musea in Zuid-Amerika.

Het is nu alleen een beetje gezeik met mijn visum. Vroeger kon je gewoon een visum aanvragen en dat in Suriname verlengen. Nu hebben ze de regels veranderd dat als je langer dan 3 maanden gaat je een machtiging kort verblijf moet aanvagen. Dit moet je 3 maanden aanvragen voor de datum dat je vertrekt. Ik kwam er dus afgelopen woensdag achter. Sowieso zijn de dingen die ze willen hebben gewoonweg onzin. Waarom moet je een kopie van me geboorteakte hebben? En waarom een gezondheidsverklaring? Je mag toch geen medische gegevens van iemand opvragen als je geen arts bent en de patient geen toestemming heeft gegeven. Nou ja, ik heb dus alles ingediend bij het Consulaat. Dus nu is het hopen dat ik alles op tijd terug heb. Heb wel mensen gevraagd om te informeren voor me, dus hopen dat ergens het werkt. Want pas als ik die MKV heb dan mag ik een visum aanvragen. En anders zal ik een andere constructie moeten bedenken om toch 4 maanden in Suriname te blijven.

Heb wel in dit Suriname avontuur al 2 nieuwe mensen ontmoet. Sanne, een vriendin van mijn nicht Nikita. Zij gaat vlakbij Moengo een afstudeerproject doen met een vriendin van haar. Ze lijkt me erg aardig, dus als ze ook in Suriname is zullen we merken. En dan is er nog Diane. Een meisje dat ik afgelopen week op het Consulaat ontmoette. Haar zus heeft hetzelfde probleem als ik met dat MKV. Haar zus gaat stage lopen en Diane gaat haar een tijdje gezelschap houden daar. Dus als we er allemaal zijn zullen we wel een keer wat gaan drinken of uitgaan ofzo.

Nu is het vooral de laatste loodjes van hopelijk het laatste project uit mijn schoolperiode op de Reinwardt Academie. Alles afronden, hopelijk met goed gevolg. Maar daar heb ik al het vertrouwen in. Ik doe mijn best dus dan moet het lukken.

Alvast voor de mensen die mijn contactgegevens willen hebben in Suriname. Ze zijn dit keer anders dan de vorige keer:

Erienne Lourens
Ankielaan 4
Uitvlugt, Paramaribo
Suriname, Zuid-Amerika
Telefoonnummer: (00 597) 873 35 73

Ik zal nog wel posten voordat ik op het vliegtuig stap om te vertellen hoe het is afgelopen met mijn visum. En daarna in Suriname weer!

Tan boeng (hopelijk schrijf ik het goed). Houd jullie wel en tot mijn volgende blog!

Erienne