Commewijne - Marienburg
Door: Erienne Lourens
Blijf op de hoogte en volg Erienne
29 Maart 2010 | Suriname, Paramaribo
Jawel! Ik ben er weer!
Toch even een verslagje van afgelopen weekend.
Op zaterdag eigenlijk niet zoveel gedaan. Ik moest kleren wassen dus dat heb ik gedaan, en ik heb geslapen. Is wel een bezigheid van elke dag eigenlijk, dat slapen. Kom blijkbaar slaap te kort door de weeks. Kan er maar niet aan wennen dat ik vroeg moet gaan slapen hier. Want ik kan niet tegen 12uur gaan slapen en dan kwart over 6 opstaan en gaan werken tot half 3. Dus ik moet het toch ergens in halen.
Vandaag heb ik wel wat gedaan. Vandaag ben ik een dagje naar Commewijne geweest. Over de Wijdenboschbrug kom je aan op Meerzorg. Daarna doorgereden over de Oost-West Verbinding naar Tamanredjo, een Javaans dorp op Commewijne. Onderweg nog langs plantage Peperpot gekomen, maar dit was privé terrein dus daar mochten we niet op. Vanaf daar doorgestoken richting de Commewijnerivier weer. Achteraf bleek dit totaal onnodig en benzineverspillend omdat er eigenlijk niks te zien was behalve huizen. Anyway. Eenmaal aan het eind van deze weg gekomen kwamen we op de plantage Alkmaar. Daar staat nog een plantagehuis, welke op instorten staat. Ook dit was privé terrein dus ook daar mochten we niet naartoe.
Toen maar doorgereden naar Mariënburg. Daar mochten we wel het terrein op. Plantage Marienburg was vroeger een bloeiende suikerplantage. Vervolgens is het gekocht door de Nederlandse Handels Maatschappij die er een suikerfabriek neerzette om het suikerriet om de omliggende terreinen om te zetten in suiker en rum. Deze tijd was een bloeiende tijd voor de fabriek. In de plantage tijd waren het de slaven die hier werkten, in de tijd van de NHM waren het eerst de Hindostanen en toen de Javanen. In de jaren ’80 heeft de NHM de fabriek met omliggend terrein voor het symbolische bedrag van 1 gulden verkocht aan de staat Suriname. En toen begon het verval.
Toen we het terrein op reden kwam er al een gelijk een man op ons af die er nog gewerkt had. Die zou ons voor een vrijwillige bijdrage wel rondleiden. Nou dat vind ik wel prima. Dus hij liet ons de oude fabriek zien. Sjonge jonge wat ziet het eruit. Het is ‘betreden op eigen risico’. Nou dat is wel duidelijk als je het ziet, of in dit geval de foto’s. Het is zo jammer dat de Surinaamse overheid er niks mee gedaan heeft. Dit is zo een wezenlijk deel van de geschiedenis dat ze dit hadden moeten behouden. Op deze manier zouden ze gelijk daar werkgelegenheid creëren. Nu is het vooral verveling van de jongeren daar. Het was wel indrukwekkend om er te zijn. Voor de mensen die het boek Tweemaal Mariënburg hebben gelzen van Cynthia McLeod weten dat het ook het toneel is geweest van rellen. Op 29 juli 1902 zijn er namelijk contractarbeiders in opstand gekomen tegen de toenmalige directeur, meneer Mavor. Een aantal van deze arbeiders hebben de goede man toen in stukken gehakt. Wilde eigenlijk ook wel naar dat graf, maar die blanken begraafplaats is totaal onbegaanbaar. De directeurs- en onderdirecteurswoning zijn nog in redelijke staat. Die man vertelde dat ze van deze huizen een guesthouse en klein museum wilde maken. Maar dat ze tegen gewerkt worden door de overheid, dat ze totaal geen geld of wat krijgen. Ik vind zo jammer. Ik heb al een stuk of 10 andere toeristen gezien in dat uurtje dat ik er was. Dus er is genoeg animo. Suriname zou hier wat mee moeten doen. Vind het dan ook totaal onbegrijpelijk dat er niks gebeurd. Er wordt nu op grote schaal oud ijzer weggedragen daar om omgesmolten te worden. de oude fabriekshal met persen zijn één grote ravage. Om maar te zwijgen van het koper, dat is allang weggedragen. Ik vond het erg indrukwekkend maar hoop dat er toch nog iets gebeurd om dit deel van het culturele erfgoed van Suriname te bewaren. Het is jammer dat niemand het belang van het culturele erfgoed in ziet. En als dat wel gaat gebeuren, is het te laat.
Nieuw Amsterdam heb ik dit keer maar links laten liggen. Ben er immers al een aantal keren geweest. Er is nu wel een expositie over schaafijskarren en bussen. Die zijn namelijk vaak kleurig beschilderd met leuke plaatjes. Maar die expositie schijnt helemaal niks te zijn. Maar 13 panelen met beschildering, geen enkele ijskar of bus. Dus ik vond het dan niet de moeite waard.
Al met al dus wel weer een cultureel dagje. Ik probeer foto’s op mijn hyves te zetten. Maar het internet is weer eens heerlijk langzaam. Ik heb tot nu toe pas vier foto’s erop staan en het moeten er in totaal 13 worden (verdeeld over de twee mappen hoor). Maar het duurt even, gewoon geduld hebben!
Oja, en ik heb mijn terug ticket verzet. Ik vertrek hier op 11 september en ik kom dus in de ochtend van 12 september aan. Dus vanaf dan kan ik weer met iedereen afspreken haha.
Nu ga ik slapen, want het is alweer bijna half 12, en de wekker gaat zoals eerder al gezegd om kwart over 6 weer.
Tang boeng!
-
29 Maart 2010 - 05:57
Lies:
12 september staat al vrij in de agenda;) -
29 Maart 2010 - 17:08
Manfred:
Dat is weer een zeer cultureel stukje. Zo leer ik nog eens wat van de Surinaamse geschiedenis. -
04 Januari 2011 - 22:04
Guust:
Even een correctie:
Vanaf een zijweggetje van de weg Meerzorg-Nieuw Amsterdam kun je wel bij de begraafplaats komen. En ook Plantage Peperpot is een atractie. Je kunt er een prachtige wandeling maken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley