Moment van stilte

Pff, het is de afgelopen dagen zo broeja geweest dat ik eigenlijk bij veel dingen niet eens meer weet wat ik heb gedaan. Vorige week donderdag is namelijk mijn laptop kaduuk gegaan. Zoals het er nu naar uit ziet een videokaart probleem. Is niet helemaal zeker of dat op te lossen is. Zo niet, dan zit er niks anders op dan een nieuwe laptop te kopen. Al heeft dat nog al wel wat voeten in de aarde, hier een laptop kopen. Maar goed, vandaar dat jullie weinig van me horen.

Wat het werk betreft. Eigenlijk niet veel updates op dat vlak betreft. Gister en vandaag heb ik Mina geholpen de archieven van de suikerfabriek Marienburg in te pakken, in archiefdozen te doen en deze op te bergen. Nu is er weer wat opgeruimd in de bibliotheek. Nu alleen nog dat al die kranten ingebonden moeten worden, maar ja, het geld. Altijd en eeuwig dat geldprobleem. Als iemand een stekje van een geldboom voor ons heeft?

Verder staat het opruimen van de expeditieruimte en het atelier op het programma zodra Laddy daar tijd voor heeft. We kwamen erachter dat er daar veel collectiestukken liggen. Zowel ‘gewone’ als collectiestukken die in de koeling bewaard zouden moeten worden. Dus die moeten zo snel mogelijk verplaatst worden.

En eigenlijk heb ik het dan nog niet eens over bruiklenen waar we toch niks mee doen. Zoals allerlei beelden en platen die gered zijn uit een kerk op Nieuw Amsterdam. Wij doen er toch niks mee, maar het ligt wel hierboven in het depot. Wegwezen, terugnemen en zelf beslissen wat je ermee doet. Ook ligt er nog een 3-tal lades met spullen van het Nationaal Herbarium, dat moet allemaal naar de Universiteit. Dus langzaam maar zeker maken we wel wat ruimte hier. Het atelier moet als werkplaats gaan dienen. Dus daar moet goed opgeruimd zijn met alle benodigdheden daar. De expeditieruimte is voor de opslag van spullen die net zijn binnen gekomen. Maar nu is het meer een gewone opslagruimte van vanalles. Dus wie weet, als we klaar zijn. Dan maak ik wel een paar foto’s.

Vorige week zijn ook 3 schilderijen en een borstbeeld terug gekomen van de Nederlandse Ambassade. Ze waren er al sinsd 1991 in bruikleen. Laddy had een beetje mot gehad met ze om 2 stoelen die kapot waren gegaan en ze gewoon wilden terug geven. Dus vandaar dat alles nu maar terug komt (die stoelen moeten ze wel laten restaureren hoor..). Het eerste transport was vorige week dinsdag. Ze hadden ze mooi ingepakt en in kisten gedaan. Kisten van het ICN, state of the art. Prachtig. Want ja, dan laten we toch gewoon wat uit Nederland komen? Eigenlijk was dat al fout. Wij hadden het moeten inpakken, dat is de bruikleenprocedure. Zij hebben het op eigen initiatief gedaan, maar het was gelukkig goed gedaan. Ook is die dag het borstbeeld meegekomen, een bronzen beeld van Koningin Wilhelmina. Het was prachtig zei Laddy, maar nu was het helemaal groen. Tja, als het in weer en wind staat en niet onderhouden wordt? Wat wil je dan? En dat beeld was ook gewoon in de bak van die truck gezet, niet op een deken ofzo niks. Er kon zo iets afbreken. Dus daar gaan ze ook op aangesproken worden, dat kan niet. Woensdag kwam het laatste schilderij. Ik was boven dus ik kwam naar beneden en ze waren al bezig met open schroeven. Hadden ze die kist gewoon liggend vervoerd!! Als er iets niet mag, is een schilderij liggend vervoeren. Op die kist stond niet voor niks in dikke rode koeieletters ‘FLIGHT DIRECTION’ met een pijl. Waarom kunnen ze het de ene dag wel en de andere niet? Dus die kist gaat open. Komt gewoon dat schilderij eruit. Niet ingepakt niks! Wat is dat nou weer voor iets. Laddy gaat dus een mooie brief op poten schrijven want dit is dus echt niet de bedoeling. Ook de laatste keer dat er iets aan hun in bruikleen gaat. Alleen het is echt jammer dat het zo moet gaan. Op 1 van de schilderijen zit waarschijnlijk een schade aan het doek, dus dat gaan we nog onderzoeken. Anders krijgen ze ook daar een rekening voor gepresenteerd.

Vorige week ben ik ook voor het eerst in Villa Zapakara geweest. Het eerste kindermuseum in Suriname. Ben met Lindy gegaan, een oud Reinwarder die ik via internet had leren kennen. Alleen jammer dat ik door dat gedoe met mijn laptop haar niet vaker heb kunnen zien. Maar de Ghanatour was echt leuk. Ok we mochten niet bij alles zijn, het is immers voor kinderen. Maar bij de introductie (de uitleg van het verhaal) en het einde wel. Het gaat over Anansi die koning wil worden van de Ashanti-stam in Ghana en de kinderen moeten hem helpen het paleis tot leven te wekken zodat hij koning kan worden. Het is echt ontzettend leuk gedaan en de kinderen hadden er superveel plezier in. Nu snap ik ook waarom Ada met zoveel plezier daar werkt! Was echt de moeite waard om te gaan.

Sinds dinsdag hebben we ook een nieuwe huisgenoot. Anneke ofzo, een meisje uit Oostenrijk. Ze is hier inspiratie komen opdoen (als ik het goed heb begrepen) voor haar scriptie wat ze wil laten gaan over sociale antropologie en muziekgeschiedenis. Een interessant onderwerp. Ze spreekt redelijk Nederlands, voor een Oostenrijkse. Ze blijft tot 9juli, dus voorlopig is het nog gezellig!

Maarre, als iemand iets wil doneren voor mijn laptop, kunnen ze contact opnemen met mijn ouders. Ten name van het ‘HELP-ERIENNE-FONDS’.

Tot snel!

PS. Nog maar 2 weken tot ik op vakantie ga!! Curacao is waiting for me!!!!!!