Inpakken en verhuizen!

Dinsdag was op zich een rustige dag. Het scheen flink gewaaid te hebben in de nacht. Ik heb NIKS gemerkt! De hele dag heeft het flink gewaaid. In de ochtend zelfs ook geregend, echt jammer. Aan het begin van de middag kregen we opeens een telefoontje. De verhuizers. Ze liepen voor op schema en of ze alvast bij ons konden komen inpakken zodat ze op woensdag sneller klaar waren. Nou ja, we zouden gewoon thuis zijn dus waarom niet. Dus die mensen zijn met zijn vieren gekomen. Namelijk Juan, Carlos en twee mensen wiens naam ik niet kan onthouden. Het was verbazingwekkend om te zien hoe snel ze inpakken zeg! Ok het zijn natuurlijk wel professionals maar toch. We hadden ze laten beginnen in de woonkamer door aan te wijzen wat mee moest en wat uit de grote kast mee moest op tafel te zetten. Nou ze hebben zo hard gewerkt dat eigenlijk alles tot nu toe ingepakt is! Opa liep een beetje verstrooid rond, denk dat het allemaal een beetje te snel ging voor hem. Oma zat op haar stoel naar de bedrijvigheid te kijken. Alleen een schilderij, het bed, de televisie en salontafel moeten nog ingepakt worden. Sjonge wat een snelheid zeg! Dus uiteindelijk een drukke dag wat niet zo gepland was, want eigenlijk zouden ze de volgende dag pas komen! En mama belde in de avond ook nog dat Kuipers hadden gemaild of ze aanstaande dinsdag al de spullen kunnen bezorgen! Ideaal! Zou het naar Suriname maar zo snel gaan… Maar vroeg gaan slapen dus!

Woensdag moest ik dus vroeg opstaan. Ok tante Ivonne nog eerder want die moest om half 9 bij de bank zijn. Na de benodigde ochtendrituelen heb ik oma’s bed snel even afgehaald. Ik neem namelijk dit bed over, dus het moest mee met de verhuizers. Evenals de elektrische dekens. Dus dat even snel geregeld. We gaan namelijk een één-persoonsbed in die slaapkamer zetten en daar ga ik dan slapen. Opa en oma verhuizen naar het twee-persoonsbed in de tweede slaapkamer en tante Ivonne blijft in die eerste slaapkamer. Dus vanmiddag nog maar even mijn spulletjes over verhuizen naar die andere kamer. Tante Ivonne was om 9uur weer thuis en de verhuizers stonden om 5 over 9 op de stoep. Dat noem ik nou afspraak. Er was nog één tafel met spulletjes die we vergeten waren. Je bestek is ook mee hoor mama. Nou dat bed was zo uit elkaar gehaald! Ik heb een bed! De televisie was ook zo in een doos huppa! Opa moest tekenen voor goedkeuring en een half uur na aankomst waren ze weer weg. Ok nu was het niet veel meer wat mee moest maar goed. En dat was het dan. Nu zit ik hier, in een half leeg huis. De woonkamer is zo leeg, echt onwerkelijk. Dus we hebben wat tuinstoelen en de tafel van het balkon binnen gezet zodat het toch nog een beetje gezellig is hier.

Na de lunch was ik zo moe dat ik me overgegeven heb aan een echt Spaanse traditie, de siësta! Even een half uurtje mijn hoofd neder gelegd op mijn kussen. Tot ik wakker gemaakt werd met de vraag of ik ook mee ging rijden. Ach, alles is beter dan thuis zitten toch? Dus we zijn dit keer de andere kant op gegaan, weg van het centrum, richting Las Rotas. Las Rotas betekend letterlijk ‘de rotsen’. Dit namelijk omdat de kust uit rotsen bestaat en dus geen strand. Heb wel een paar mooie foto’s gemaakt. Echt, Denia is zo mooi, voor ieder wat wils, echt prachtig. Ben zelfs nog een Villa Conchita tegen gekomen, speciaal voor jou mama! Daarna zijn we langs het strand bij Hotel Denia gereden. Hier gingen wij de laatste jaren altijd naar het strand, het ziet er nog zo bekend uit! Vervolgens de afslag gemaakt naar la Marina de Denia. Dit is de haven van Denia. Iedereen met een bootje moet het hier stallen. Er zijn ook een heleboel restaurantjes en boot gerelateerde winkels. Een beetje zoals SMS-pier in Paramaribo maar dan zonder al die privé booten. Er stond wel een heleboel te koop, zeker te maken met de crisis. Er waren wel een heleboel grote boten zeg, wat men al niet bedenkt. Na een rondje Marina zijn we de andere kant op gereden. Langs el monumento del Sol en de boulevard waar we de auto parkeerden en gelopen zijn naar Plaça de San Antonio. Een Nederlander genaamd Richard heeft hier een leuk pandje gekocht en er een cafeetje gevestigd. Echt heel leuk gedaan. Nadat oma, opa en tante Ivonne er een wijntje op hadden en ik een fanta limon zijn we naar huis gegaan. Nadat tante Ivonne heel snel een maaltijd in elkaar had gedraaid (die nog verdomd lekker was ook nog) hebben we nog een paar uurtjes gekletst.

Adios!