Pikin Slee: poging 1

Zoals de naam al zegt, vandaag heb ik een poging gewaagd om Pikin Slee te bereiken.

De dag begon veels te vroeg, om 06.40, zo vroeg ben ik nog nooit echt opgestaan. Goed ik stond dus op. Ben gaan baden, aankleden, laatste spullen in mijn koffer proppen. Jeetje wat is dat ding zwaar! Goed, dus ik was al een beetje laat eigenlijk, heb zo lang mogelijk proberen te slapen. En voordat jullie gaan zeggen van 'dan moet je op tijd gaan slapen', ik had nog totaal geen slaap, iets waar ik wel vaker last van heb. Dus ik om kwart voor 8 in de taxi naar de Jeruzalem Bazaar aan de Sarmaccastraat.

Het was druk op straat dus ik stresste al dat ik te laat zou komen (ja dan moet ik eerder vertrekken, I know). Maar goed. De taxi stopte exact om 8uur voor de deur van de Jeruzalem Bazaar. En toen begon het. Ik had die taxichauffeur nog niet eens betaald of een stuk of 8 mannen kwamen van alle kanten hun hoofd in die auto steken met de vraag 'waar gaat u heen??', 'Atjoni? Gaat u naar Atjoni'. Mijn gunst, wat vreselijk. En toen moest ik nog uitstappen. De taxichauffeur was zo vriendelijk om mijn koffer uit te laden. Maar bijna had 1 van die lastige mannetjes het te pakken. 'Laat mijn spullen mang', heb ik hem vriendelijk doch streng toegebeten. Aangezien op de straat staan niet handig is, verhuisde ik met mijn koffer naar de stoep. En ook hier lieten ze me niet met rust. Continue kwamen ze me vertellen dat ze nog ruimte hadden, hoeveel mensen er al in die auto zaten etc. Toen ik een paar keer had gezegd dat ze me met rust moesten laten en ze dat nog steeds niet deden heb ik ze gevraagd of ze wel Nederlands verstonden, of ze we begrepen hadden wat ik had gezegd. Maar volgens eentje was ik in Suriname dus dan moest ik sranang tongo praten. Nu kan ik in het sranang tongo ook zeggen dat hij moet oprotten, maar 'gwe dagu' ('ga weg hond') zou wel op zijn plaats zijn, al denk ik niet dat ze het me in dank zouden hebben afgenomen.

Gelukkig voor mij kwam Kens niet veel later en kon een nieuw rondje wachten beginnen. Er zouden namelijk nog wat mensen meegaan. Uiteindelijk konden we om half 10 op pad gaan. Dacht ik althans. Ware het niet dat hij nog spijkers, eten en weet ik veel wat nog meer moest kopen. Waarom deze inkopen niet vooraf zijn gedaan zal mij een raadsel blijven. Zal wel die Nederlandse mentaliteit zijn ofzo.

Goed, uiteindelijk konden we dan ook inderdaad via de Highway (officieel de Dr. Martin Luther Kingweg geheten) onze weg vervolgen naar het binnenland. Al gauw reden we het district Para binnen en kwam Suralco in zicht. Op Suralco ontginnen ze bauxiet en maken er hier aluinaarde van. Van deze aluinaarde wordt vervolgens op Trinidad aluminium gemaakt.

En vlak na Suralco gebeurde het. Zo'n kwartiertje nadat we er voorbij kwamen. Bij electriciteitspaal 18. Juist, de auto ging stuk. Er was een koppelingskabel gesneden ofzo. Weet niet precies. Anyway, het hield in dus in dat we geen meter meer verder konden. Alsof het niet erger kon begon het ook nog eens te regenen. En daar zaten we dan. Met zijn 6en in een auto waarbij het niet slim is om de ramen open te hebben tijdens de regen en waarvan de airco het niet deed. Ik hoef jullie niet uit te leggen dat het een heerlijke zweterige boel was daarzo.

Uiteindelijk hebben we ergens tussen de 2 en 3uur gewacht op een auto. Kens had namelijk eerst getracht het zelf te maken, maar het bleek dat dit toch echt niet mogelijk was. Zijn broer was inmiddels onderweg vanuit de stad om ons op te komen halen. Heb wel heel gezellig met Marjan en Rob (2 mede passagiers) zitten praten over vanalles en nog wat. Blijkt dat ze ook aan schilderen doet en op zoek was naar voorbeelden van oude tekeningen, prenten et cetera van de slavernij periode. Dus ik heb haar naar meneer van Putten verwezen. Misschien dat ze in het fotodepot nog iets kan vinden. Weet niet of ze haar gaan helpen, maar nee heb je en ja kan je krijgen.

Maar goed. Ik ga morgen nog een poging wagen om naar Pikin Slee te gaan. Alleen jammer dat het dus zo kort gaat zijn. Marjan en Rob gaan eerst vliegen naar Botopasi morgen en dan met de boot naar Pikin Slee om vervolgens met de boot en bus weer terug naar de stad te gaan. Dus ik ga hun ook nog zien, gezellig!

Anyway, morgen dus poging 2!

Oh en vandaag heb ik wel wat foto’s gemaakt, maar ik zal ze van het weekend met de rest op internet zetten. Internet doet een beetje raar en wilde foto’s niet uploaden vandaag.

Blessi!