En na heel lang wachten ... wordt u beloond!

Mensen!

Het is eindelijk zover. Na 3,5 uur wachten, vele loketten, mensen en rijen ben ik dan eindelijk in het bezit van mijn tijdelijke verblijfsvergunning!!!

Naief als ik ben, dacht ik ‘ach, ik hoef toch niet om 8uur voor de deur te staan, want ik hoef toch alleen maar een stempel te halen’. Well, did I thought wrong! Dus ik op mijn dooie gemakje om 9uur naar de Vreemdelingenpolitie. Ben mooi via de zijkant naar binnen gegaan. Ik ga niet weer in die freaking lange rij staan wachten terwijl het al is goedgekeurd toch? Dus met mijn papiertje waarin met fraaie woorden staat dat mijn tijdelijke verblijfsvergunning is goedgekeurd ben ik naar de voorkant van het gebouw gegaan waar ze de stempels uitdelen. Ik met een big smile natuurlijk. Tot dat die mevrouw mijn humeur moest verpesten door me allervriendelijkst mede te delen dat ik nóg een pasfoto moest inleveren voor hun documentatie. Tja, daar stond ik dan. Zonder auto, zonder pasfoto, maar met dat formulier. Gelukkig raakte ik tijdens het wachten aan de praat met een mevrouw die ook een MKV had aangevraagd maar die waarschijnlijk niet op tijd terug krijgt voordat ze teruggaat. Ze werd opgehaald door haar man en wilde me wel even afzetten bij de Hermitage Mall zodat ik daar foto’s kon gaan maken. Zo een geluk toch! Dus wij naar daar, ik ren naar binnen bij Lee-on. Betaal 12srd voor 6 pasfoto’s. Dat ga je in Nederland niet vinden, 3euro voor 6 pasfoto’s! Na 10min stond ik weer buiten. Had wel goedkoper gekund, maar dan had ik het na 12uur moeten ophalen. Had ik geen zin in, want dan moest ik weer een dag uittrekken voor al die onzin. Die mevrouw en haar man waren zo aardig om op me te wachten en me weer terug te zetten bij de Vreemdelingenpolitie. Echt, Surinamers (of Nederlanders van Surinaamse komaf, wat je wil) zijn echt vriendelijk! Dus ik weer in de rij gestaan voor mijn stempel, ditmaal met foto. Die mevrouw was zo vriendelijk om me even snel te helpen omdat ik al een heel verhaal had gehouden dat ik zo zielig was, want ik was er al zolang mee bezig blabla. Daar heb ik een mooi stempeltje op mijn formulier gehad EN in mijn paspoort. Erienne dacht klaar te zijn. Well, did she thought wrong again!

Ik werd naar het CBB (Centraal Bureau Burgerzaken) gestuurd. Nu was dat op zich geen ramp, want dat zit aan dezelfde straat. Dus ik loop daarheen. Voordat ik wist waar ik moest zijn.. Goed, de ene kant van het gebouw dus. Daar vroeg die mevrouw me of ik het uitschrijfbewijs van Nederland had. Mijn watte? Uitschrijfbewijs? Maar ben helemaal niet uitgeschreven! Dus moest een verklaring invullen dat ik geen uitschrijfbewijs kon overleggen. Ja whatever hoor! Na dat loket moest ik een stempeltje halen bij ene meneer Troon. Gelukkig was dat een gast van ik gok ergens eind 20. Dus daarmee heb ik wel even kunnen lachen. Toen moest ik bij de Inspectie 1 of ander nummer halen. Daar weer gewacht. Met dat nummertje ook op mijn papiertje weer terug naar loket nummero 1. Daar nog een toevoeging en ik was eindelijk klaar met het CBB.

Op naar het laatste eindstation, CBB wijkkantoor. Ja hoe moet ik weten onder welke wijk ik val volgens hun. Dus ik het vragen bij het grote CBB. Veldhuizenlaan valt onder bureau Kwatta, en de Ankielaan onder Coppenamestraat. Toch fijn dat die scheidingslijn precies hiertussen zit, not! Dus ik naar bureau Kwatta. Daar weer in de rij staan wachten. Ik wordt nog echt een kei in dat wachten! Na een half uur daar stond ik ingeschreven in het bevolkingsregister voor 1 jaar. Tante Rashida .. ehm .. bij deze wil ik melden dat ik tot 3 februari 2010 ingeschreven sta op je adres. Maar is niet erg, grootste deel van de tijd ben ik er toch niet! Uiteindelijk heb ik tante Tirzah moeten vragen of ze me kon komen halen want ik had geen geld meer! Had niet ingecalculeerd dat ik nog pasfoto’s moest kopen.

Maar, ik heb mijn tijdelijke verblijfsvergunning. Finally. En ik laat het voorlopig ook niet meer gaan!!