Keti Koti

Vandaag was het 1 juli! Oftewel Keti Koti. Voor de mensen die niet weten wat dat is, de dag van de afschaffing van de slavernij. Dit jaar 147jaar geleden (reken terug: 1 juli 1863). Nog niet zo heel lang geleden dus. Maar goed, het is gelukkig wel gebeurd. De dag begon met een kranslegging bij Kwakoe, het monument voor de afschaffing van de slavernij. Vandaag is dus een officiële vrije dag, heerlijk!

Ik ben pas tegen 10uur naar de stad gegaan met Anke. Ik was gisteren gaan oppassen bij tante Tirzah dus was pas tegen half 2 thuis. En ik moest toch nog wel een beetje genoeg slaap hebben. Eerst kwam Fernando nog even langs, het manusje van alles van de huizen die onze huisbaas heeft. Hij was op zoek naar Gerrit, die jongen die een weekje ook bij ons in huis bleef. Hij moest namelijk nog betalen maar dat geld was in zijn kamer en de deur op slot. Dus wij konden er niks aan doen. Maar naar het bleek had Fernando ook de verkeerde sleutel meegenomen dus hij kon er zelf ook niet in. Gerrit was namelijk ook naar Lustig gegaan dus daarom had hij het in zijn kamer gelaten. Wel een beetje lastig maar goed.

Tegen half 11 naar de stad gegaan. Op het Kerkplein kwamen we de kleine parade tegen. Hierin liepen politieagenten en douaniers mee. En aan het eind van die parade, wat zie ik: jawel! Een groepje Nederlandse agenten! Wat doen die nou weer hier? Moeten ze geen boeven vangen in Nederland? Ik weet wel dat de politie dit jaar 115jaar bestaat en dat er in het kader daarvan politiegroepen uit verschillende landen zijn. Maar dit vond ik wel belachelijk. In de parade met Srefidensi loopt ook altijd een Nederlandse groep mee, ook zo raar.

Anyway, de parade eindigde met wat leuk vertoon op het Onafhankelijkheidsplein. Vanaf daar zijn we gelopen naar Fort Zeelandia. Hier was namelijk een dankdienst bezig van NAKS, een culturele vereniging hier in Suriname. Helaas was dat al om 10uur begonnen en hebben we dus alleen het eind kunnen mee pikken. Wel jammer, want het zag er ontzettend leuk uit.

Vanaf Fort Zeelandia zijn we langs de Waterkant gelopen, kraampjes kijken. Eerlijk gezegd vond ik er niet zoveel aan. Ik had meer culturele dingen verwacht. Het leek voor mij meer op Srefidensi. Het was op zich wel leuk, alleen had meer muziek en dergelijke verwacht. In de avond waren er wel muziekoptredens in de Domineestraat, maar ja, dat is hedendaagse muziek. Dat heeft weinig met het slavernijverleden te maken. Dus dat kwam wat mij betreft niet goed genoeg uit de verf. Maar voor de rest was het leuk.