Javea & the sunshine

Zaterdag was een leuke dag! We zijn op tijd (lees: 9uur) opgestaan en vervolgens naar Javea gegaan. Dat is een stadje in de buurt, aan de andere kant van de Montgó. We zijn over de berg gegaan, in plaats van eromheen, wat we normaliter deden. Het was een leuke route. Zo over de bergen en door al dat groen. Prachtig. En op een gegeven moment hadden we een prachtig uitzicht over Denia en niet lang erna een prachtig uitzicht over Javea. We gingen eigenlijk naar Javea om naar zuilen te zoeken. Tante Ivonne was nog op zoek naar een zuil gemaakt van 1 of ander gesteente dat hier wel is. Opa en oma hebben er al 1tje waarop een beeld staat van mijn overgrootvaders hoofd. Maar uiteindelijk hebben we die niet gevonden. Wel jammer. Ben er wel achter gekomen wat voor superleuk stadje Javea nou eigenlijk is!

In de middag heb ik weer liggen zonnen. Tante Ivonne was met Michel, Irene, Gemma en Gijs gaan lunchen. En ik lag heerlijk in het zonnetje met 25 graden. Tja, ik kan begrijpen dat jullie jaloers zijn. Zou ik andersom ook zijn. Maar ja, moet toch een beetje een kleurtje hebben. En het is er nou eenmaal! Tegen het eind van de middag zijn Michel en consorten afscheid komen nemen. Ze zouden in de avond terug vliegen naar Nederland. Zijn hele aardige mensen. Wij zijn erna naar de stad gegaan. We hebben een rondje gedaan door wat straatjes. Wat winkeltjes in en uit. Uiteindelijk zijn we in een cafe ‘numero 11’ in de Marques de Campo wat gaan drinken. Hier was ook wifi, dus ik heb even snel de vorige 3 verhaaltjes erop geknalt evenals wat foto’s geupload op mijn facebook. En ook mailtjes binnen gehaald en op de belangrijkste even gereageerd. Toen we besloten terug te lopen kwamen we langs een schoenenwinkel. Op weg naar boven was ik al even naar binnen geglipt en ik had daar de schoenen gezien die ik al bijna een jaar zoek! Jawel!! En dan vind ik ze hier in Spanje. Het is toch wat. Maar moest er even over nadenken. Maar op de terugweg zei tante Ivonne dat passen geen kwaad kon. Dus ik naar binnen, vraag mijn maat. Had niet gezien dat hij me een maat groter dan wat ik had gevraagd had gegeven. Dus ik passen. Zat op zich prima. Toen ik zag dat het een maat groter was begon ik wel even te twijfelen. Maar tante Ivonne zei dat als ik er niet in schoof met mijn voet tijdens het lopen dat het op zich wel kan. En ik strik mijn veters altijd zo strak, dat dit niet het geval is. Dus ik heb ze genomen! Eindelijk die hoge nike’s waar ik al zolang naar op zoek was! Mijn dag is goed!! Uiteindelijk wel pas tegen kwart voor 10 gegeten maar goed. It’s the Spanish feeling, want Spanjaarden eten altijd laat haha.

Adios!