BBQ & Pikin Slee nummero 3

Het is alweer een tijdje geleden dat ik wat geschreven heb. Ik zal beginnen bij het begin. Tante Rashida gaf een bbq. Zo tegen 6uur zijn Stefan en ik ernaartoe gegaan. Het was ontzettend gezellig. Tante Rohini had iets van aardappel gemaakt wat een beetje op quiche leek maar toch net iets anders. Jeff heeft weer heerlijke kip gemaakt op die bbq. Moikie is ook nog even langsgekomen, aangezien ze nu naar Nederland is vertrokken om daar staatsexamen te maken. Mikhail kwam ook nog even met zijn broertje. Gelukkig voor hun was er nog eten, anders hadden ze pech gehad. Voor de rest is er veel pool gespeeld. Stefan heeft eindelijk tenminste één keer van oom Amedeo gewonnen. Al met al een ontzettend leuke avond.

Tja, tante Tirzah is dus weg. Ik zou op woensdag pas naar Pikin Slee vertrekken dus ik was een paar dagen alleen. Alhoewel alleen zijn natuurlijk heerlijk is, miste ik Hadassah en Yizhar wel. Maar goed, tante Rashida woont gelukkig niet ver weg, dus ik heb maandag en dinsdag de ochtend daar doorgebracht.

Woensdag naar Pikin Slee. Het begon ‘smorgens al. Ik sta op en ik hoor het keihard regenen buiten. Ik hoorde de alarmbellen al rinkelen in mijn hoofd. En dat vermoeden werd bevestigd om kwart over 7. Ada belde me om te vertellen dat ze niet mee ging. Het water kwam haar huis in en ook bij een raam naar binnen. Om nog maar te zwijgen van het balkon. Echt heel jammer, dat vonden we beiden. Goed, ik moest dus Kens bellen om te vragen of hij me kon komen halen. Maar ja, door de regen stond er overal file, dus voordat hij bij mij thuis was, was het half 9 ongeveer. Even de sleutels bij tante Rashida gebracht en toen door naar Latour. Hier zouden Diana en Joost op ons wachten. Aangezien we overal nog een ‘één na laatste stop’ moesten maken, vertrokken we pas half 12 echt richting Pikin Slee. Na een hele lange trip over de Afo Bakaweg, Weg naar Brownsweg en Weg naar Atjoni, kwamen we eindelijk aan te Atjoni. Daar wel snel een boot gevonden en op naar Pikin Slee waar we half 8 aankwamen. Helaas voor ons was het net donker geworden dus Joost en Diana konden niet veel zien. Christine hadden we al afgezet op Gunsi waar ze een nachtje zou blijven. Na even baden en eten zijn we maar gaan slapen.

De volgende ochtend waren we eigenlijk allemaal best wel laat wakker. Joost, Diana en Christine keken hun ogen uit, maar ja .. ik had het allemaal al wel gezien. Toya kwam nog even praten want Diana was met een doel daar. Het doen van interviews met een oude vrouw en een oude man. We werden om 12u verwacht bij die oude vrouw. Het interview ging wel lekker, ze was ontzettend aardig en vertelde veel. We gingen pas na 2uurtjes weg! Omdat het nog vroeg was besloten we om die van de man er maar direct achteraan te doen. Zo konden we de volgende dag nog vragen stellen als die ons nog extra te binnen schoten. Waren echt leuke gesprekken. Eenmaal weer terug op Pasensie hebben Diana en ik direct nog even naar de antwoorden gekeken. Tegen half 5 kwam Christine met de boot aan. Kens zou ook nog naar het museum gaan, dus we zijn met zijn allen naar daar gelopen. Een stevige wandeling natuurlijk, langs de Telesur telefoonmast. Ik leer dat lopen nog wel aan hier! Het museum schiet al op! De verwachting is dat het eind mei opgeleverd wordt. Dus ik ga het waarschijnlijk net niet af zien. Wel jammer. Maar goed, men is goed op weg! In de avond hebben we vooral gerelaxed. Tot onze verbazing kwam de mevrouw langs die we hadden geïnterviewd. Ik had de betaling al via Toya geregeld, dus ik wist niet echt wat ze kwam doen. Maar ze kwam een kadotje brengen voor Diana en mijzelf! Zo leuk! Diana kreeg een bewerkte kalebas om uit te drinken en ik een kalebas waar ik zout of mijn sieraden in kan doen. Met de hand bewerkt, echt supermooi! We zijn vandaag wel op tijd gaan slapen, lees: als het licht uitgaat.

Vrijdag was alweer de laatste echte dag in Pikin Slee. Ik heb eigenlijk de dag grotendeel doorgebracht bij de heren van Totomboti. En ook denken hoe ze hun educatieve activiteiten zouden kunnen aanpakken. Maar ja, dat is nog best lastig! Joost en Diana zijn vandaag even op een korte trip naar Botopasi geweest. Altijd leuk en toch vlakbij. Het was wel jammer dat vandaag alweer de laatste dag is. Het was ontzettend leuk met Christine, Joost en Diana. In de avond hebben we nog pannenkoeken staan bakken, die ontzettend lekker waren! Toen het licht uitgevallen was hebben we met open mond van verbazing naar de lucht staan kijken. Er waren zoveel sterren te zien, niet normaal. Zoiets ga je never nooit in Nederland zien, teveel strooilicht. In Paramaribo misschien, maar zeker in veel mindere mate. Maar in Pikin Slee, als de generator uit gaat is het echt pikkedonker. Het was echt prachtig.

De volgende ochtend waren we allemaal supervroeg wakker. Want ja, it was time to go home. Weer 2uur in die boot en 5uur in die bus. Na een voorspoedige reis kwamen we inderdaad na 2uurtjes varen aan op Atjoni. Weer lekker met zijn allen zweten in dat busje, you gotta love it. Is wel iets wat je een keer gedaan moet hebben, maar dit was al mijn 6e keer dus dat vond ik zelf wel een beetje overdreven worden. We hadden tijdens de reis ook gezelschap van de gids genaamd Romeo en zijn 2 passagiers. Romeo heeft de hele tijd gesproken, maar die 2 anderen hebben hun mond niet open getrokken. Het heeft ook weer heerlijk geregend, dus de weg was lekker modderig en vol plassen. Ook juist vandaag besluiten die Chinezen om ook daadwerkelijk iets aan die weg te gaan doen, wat ons een oponthoud van 20min opleverde. Het was uiteindelijk 6uur toen we in de stad aankwamen. Na ongeveer 9uur onderweg te zijn geweest. Mi gado, de langste reis tot nu toe. Ik werd gedropt bij het huis van Christine. Ada zou Joost daar komen halen, en dan kon ik direct een afspraak met haar maken. Ben ’s avonds nog wel op straat gegaan, maar toen ik eenmaal thuis kwam was ik zo misselijk als ik weet niet wat. Gewoon kon ik niet rechtop zitten van de buikpijn. Volgens mij is die Leckies ontzettend verkeerd gevallen. Ben maar lekker gaan slapen toen ik thuis gekomen was.

De volgende ochtend was ik helaas alweer vroeg wakker. Het ging redelijk met de buikpijn, dus dat was mooi. Heb de hele dag eigenlijk niet zoveel gedaan. In de avond werden de kinderen weer thuisgebracht door tante Rashida. Morgen begint de school namelijk weer na 3 weken paasvakantie. Ryan smste me in de avond ook nog of ik mee wilde een ijsje halen bij de McDonalds. Daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen! Hij maakte zich wel zorgen dat het er niet uit zou komen, of ik zeker wist dat ik het binnen ging houden. Maar ja, de lunch zat er ook nog steeds in, en anders zou ik de auto echt wel schoon gemaakt hebben hoor! Anyway, mijn mcflurry twix was heerlijk! En toch redelijk vroeg mijn bedje in, want morgen om 6uur eruit!