Wandeling door Paramaribo

Gisteren ben ik vroeg opgestaan om naar de stad te gaan. Ik moest onder andere naar de bank. En aangezien Chesrons auto voorlopig stil staat ben ik semi verplicht met de bus te gaan. Maar goed, Chesron heeft me halverwege bij de Pizza Hut gezet. Om de bus te nemen en niet om te eten! De PG bus (PG staat voor Paramaribo-Geyersvlijt, dus waar het naartoe gaat) stopte bij de eindhalte bij de Platte Brug dus daar mochten we er allemaal uit. Wel 1 hele srd en 25 cent betaald zeg. Het loopt ook de spuigaten uit .. toen ik in 2007 hier was, was het nog maar 1srd.

Anyway, vanaf de Platte Brug ben ik langs het monument voor de Revolutie via de Knuffelsgracht naar de Keizerstraat gelopen. De Dag van de Revolutie is op 25februari en is dus morgen. President Bouterse heeft er maar direct een vrije dag van gemaakt en de naam veranderd naar Dag van de bevrijding en nog iets. Ben het er niet mee eens, zeker niet nu ze dit feest in de grondwet willen vastleggen zodat het nooit meer afgeschaft kan worden. Ik heb hier natuurlijk mijn mening over, maar die zal ik wijselijk voor me houden. Eenmaal in de Keizerstraat ben ik daar naar het politiebureau gegaan. Het is me nou al voor de tweede keer gezegd dat een internationaal rijbewijs geen jaar geldig is in Suriname. Dus ik dacht ‘wie weet het nou beter dan de sterke arm der wet’? Well verkeerd gedacht dus. Ze wisten het niet en sturen me naar het politiebureau met de afdeling Rijbewijzen bij de Nieuwe Haven. Well, dan komt dat wel als ik ga voor mijn spullen hoor.

Vanaf het politiebureau ben ik gelopen richting de Domineestraat om al fotograferend mijn weg te vervolgen naar Kirpalani in de voorgenoemde straat. Ik wilde namelijk gaan kijken voor gordijnstof. Nou wat ik gezien heb vind ik niks, dus hopelijk vind ik nog wel iets wat me bevalt. Anders dan heb ik een probleem. Dus ik ben daar weg gegaan en vervolgens via de Steenbakkerijstraat en de Maagdenstraat naar het Kerkplein gelopen. Ik moest namelijk even naar de bank. Ik was gelukkig snel klaar omdat ik nu bij een ander loket moest zijn. Niet het opnemen/storten loket, maar die van de overschrijvingen. Nu heb ik weer geld om uit te geven aan een fornuis. Ik heb al besloten welk merk het gaat worden. Maar nu nog het uitzoeken en kopen. Dan ben ik compleet wat betreft apparaten. Ik kwam Zuweena, Ryan’s vriendin, ook nog tegen bij de bank. Wel leuk om een bekend persoon te zien.

Nadat ik bij de bank klaar was ben ik bij Waldo’s Travel even gaan informeren hoeveel kilo bagage je mag meenemen naar Brazilie. Want dat stond heel snugger niet op mijn ticket. Ook even bij de EBS gestopt om te vragen waar ik een transformator kon kopen, maar daar eigenlijk geen antwoord op gehad. Teleurstelt droop ik af richting de Gravenstraat. Onderweg in de Noorderkerkstraat kwam ik opa van der Jagt tegen. Het moet niet veel gekker worden. En eindelijk stond ik er. Voor de prachtig gerestaureerde Heilige Petrus en Paulus Kathedraal van het bisdom Paramaribo. Jeetje wat is hij mooi geworden. Ik ben naar binnen gegaan. Echt overweldigend! Al dat hout, het is prachtig. Nu snap ik pas echt waarom het zo belangrijk is dat dit gebouw niet verloren gaat. Ik heb enkele foto’s gemaakt. Geen idee of dit mocht eigenlijk. Ook het graf van de Zalige Peerke Donders gezien, de melaatsenpriester van Batavia. Er was ook een plekje waar je kon bidden en een kaarsje branden. Alleen een beetje jammer dat je dan je eigen kaars en lucifers moet brengen. En ook een beetje onverantwoord dat men gewoon iets aan kan steken en weg kan gaan in een volledig uit hout opgetrokken kerk en dat er niemand is om erop te letten. Ik ga ook nog een keertje in de toren naar boven, maar degene die me moet brengen was er vandaag niet.

Vanaf de Kathedraal ben ik richting het Onafhankelijkheidsplein gelopen. Nogmaals even langs het standbeeld van Pengel gelopen. En toen zag ik dat het beeld van Jagernath Lachmon eindelijk een plaquette had. Ik was nieuwsgierig geworden dus ik ben even gaan kijken. Zijn staat van dienst stond erop, prima. En dan helemaal onderaan ‘Vader des Vaderlands’. Ik heb nog nooit zo hard gelachen. Anders dan het beeld van Pengel, dat was overheids initiatief, is het beeld van Lachmon een initiatief geweest van zijn VHP (de politieke partij die hij had opgericht). Dus ja, dan kun je zetten wat je wilt he. Maar ik denk dat een heleboel Surinamers het oneens zijn met deze redenering van Vader des Vaderlands. Maar goed, ik zal mijn mening in het midden laten.

Vanaf daar ben ik naar Fort Zeelandia gelopen. Hier staat namelijk een grote tekst, namelijk I love (als hartje) SU. Ik had er van de week al een foto van gemaakt, maar iedere stagiaire maakt ook een foto terwijl hij of zij erop staat/zit. Dus zoals het een goeie bakra betaamd, heb ik er ook een foto mee gemaakt. Ook nog even staan kletsen met mevrouw Molgo van de museumwinkel en Nancy van de bar in het fort. Toen kwam Chesron me ophalen en was ik nog even mee zijn verslag printen en inbinden, een brief afgeven bij het ministerie van RGB en vervolgens nog even wat te eten kopen bij de Hollandia Bakkerij.

Tegen 12uur was ik weer thuis. Ik heb toen even aan mijn presentatie gewerkt die volgens mij nou wel ergens op begint te lijken. Vooralsnog geen kwartier praattijd, maar langzaam maar zeker gaan we in die richting. Gelukkig moet je langzamer praten als de presentatie in het Engels is. Je moet alles wel goed articuleren en vertellen. In de avond heb ik niet zoveel gedaan. Chesron en ik zouden naar de Maretraite Mall gaan. Maar meneer kwam al thuis met barstende hoofdpijn die voorbij was rond een uur of 9. Wel balen want mijn avond was naar de knoppen.

En nu zit ik ook al de hele ochtend thuis. We zouden eigenlijk vanmiddag zijn auto gaan laten keuren. Hij had ook vrij gevraagd, gekregen en alles. Tot hij vanmorgen aan het werk kwam en er zieken waren waardoor hij dus niet meer weg mocht. Kan ook echt alleen maar hier. Echt belachelijk. Maar goed. Hopelijk kunnen we vanavond nog naar de Maretraite Mall.

Ik heb ook al een boel foto’s van mijn rondtrip door Paramaribo gepost op mijn Facebook pagina, dus daar kan het bekeken worden.

Tan boeng!

PS. Vanuit hier wil ik ook graag mijn twee nichten, Charla en Nikita, feliciteren met hun respectievelijk 25e en 24e verjaardag!