2011

2011 was in alle opzichten een bewogen jaar voor mij. Vorig jaar om deze tijd wist ik al dat ik in februari van het nieuwe jaar naar Suriname zou vertrekken. Het afscheid in februari viel me niet zwaar, omdat ik wist dat ik mijn ouders dat jaar nog zou zien omdat ze me beloofd hadden te komen.

Het weerzien met Chesron na 5maanden was wel fantastisch. Het ontvangen van mijn spullen wat minder, maar ja, daar kon ik ook niet zoveel aan doen. Uiteindelijk is dat allemaal goed afgelopen. Per 1 april kon ik ook in de beheerderswoning op het depotterrein, en sinds die dag wonen Chesron en ik dan ook samen. De grote lijnen hebben we snel kunnen opzetten, maar alleen de finishing touches moeten nog gedaan worden. Het zijn slecht nog hele kleine dingetjes, dus daar kan ik wel mee leven. Immers, wanneer is je huis ooit af? Oh en ik heb mijn Surinaamse rijbewijs gehaald en ben ik de trotse bezitter geworden van een Honda Fit!

Wat het werk betreft, ik kon direct weer aan de slag bij het museum met een parttime contract via het Directoraat Cultuur. Natuurlijk niet ideaal, maar het is tenminste iets. De bedoeling is dat ze in het nieuwe jaar gaan proberen een fulltime contract voor me aan te vragen. Dat zal wel wat voeten in de aarde hebben aangezien ik gezien mijn Nederlanderschap sowieso een ontheffing van de ministerraad nodig heb (waarom moeten ze mij hebben en kan een Surinamer dit werk niet doen?), en omdat de overheid (waar het Directoraat onder valt) een personeelsstop heeft. Maar ik heb dan wel in mijn voordeel dat ik een opleiding heb gedaan die je hier niet kunt volgen. We zijn maar met 3 mensen in dit land die deze opleiding hebben gedaan. Wat dat betreft zou het goed moeten zitten. Dus dat is hopen voor 2012.

Verder heb ik in het museum een eigen project toebedeeld gekregen die ik moet coördineren. Het is een samenwerkingsproject met een museum in Cayenne en Belem om onze Indiaanse en bosneger collecties online te zetten. Een erg leuk project maar wel ontzettend veel werk voor iemand alleen. We kampen in het museum namelijk met twee structurele problemen, geldgebrek en personeelstekort. Maar goed, we doen wat we kunnen. Maar er zijn nog genoeg leuke dingen in het museum en genoeg leuke dingen in de toekomst. Op werkgebied zal ik me dus nooit vervelen!

2011 was ook het jaar van de reisjes. Zo ben ik in maart 10dagen naar Olinda (Brazilie) geweest voor een cursus waar ik toch een heleboel kennissen wereldwijd aan over heb gehouden. In september ben ik een weekend naar Saint Laurent (Frans Guyana) geweest voor mijn project, en in december voor hetzelfde project 5 dagen naar Belém (Brazilie). En ook in 2012 staan er weer leuke reisjes op het programma. Voor mijn werk twee keer naar Frans Guyana (St Georges en Cayenne) en natuurlijk in september voor 2weekjes naar Curacao met Chesron!

Afgelopen september zijn mijn ouders ook 4weken op bezoek geweest. Dat was erg leuk. Vreemd om ze op te halen van het vliegveld hier maar ik vond het super leuk om ze mijn leven hier te laten zien. We hebben een heleboel leuke dingen gedaan en zeer genoten van de tijd samen.

Ik wil niet zeggen dat ik Nederland niet mis. Het Nederlandse week, de snelheid van het leven en de geregelde structuur mis ik niet. Nou ja, laat me niet zeggen die geregelde structuur, want wat Nederland net iets teveel heeft, ontbeert Suriname dit juist. Maar ik mis het om zomaar even snel wat met vriendinnen af te spreken, de ruime keuze in elke supermarkt en de typisch Nederlandse dingen. Maar toch heb ik er geen spijt van dat ik deze keuze heb gemaakt. Ik heb het naar mijn zin hier, al dringt het nog niet altijd door dat ik hier nu woon. Het enige wat ik moeilijk vind soms is het feit dat als er wat mocht gebeuren, je toch 9uur verwijderd bent met het vliegtuig, en dat je ook niet zeker bent van een plekje op een vlucht. Maar alles heeft zijn voor- en nadelen. Dus als we ons daardoor uit het veld laten slaan? In Suriname gaan dingen vaak ook niet zoals jij ze gepland hebt, maar dan moet je gewoon diep inademen en het opnieuw proberen. Dat heb ik nu zo onderhand wel geleerd!

2011 was het jaar van ups en downs, maar dat hoort bij het leven. Ik denk dat ik mijn leven hier aardig goed op de rails heb. Natuurlijk heb je soms problemen, die bij ons eigenlijk altijd gaan om een financiële tegenvaller maar daar komen we op de 1 of andere manier toch weer bovenop. Dus dat bied genoeg perspectief voor 2012, als we maar gewoon op dezelfde manier doorgaan. Natuurlijk hoop je altijd dat het nieuwe jaar beter zal worden dan het oude. Dat is in echter geen zekerheid maar je moet het nemen zoals het komt en altijd dankbaar zijn voor wat je aan positiefs kan leren. Dus dan moet het wel goedkomen met mij!

Vanaf deze plaats (en een warm Suriname) wil ik jullie allemaal een gelukkig, gezond, succesvol, liefdevol en gezegend 2012 wensen.

Tan bun .. tra jari baka!