Regen....

Eigenlijk ben ik gewoon een saai persoon. In mijn leven gebeurd weinig. Zaterdag 15 oktober zijn Chesron en ik naar de stad geweest om enkele dingen te regelen. Moet ook gebeuren he. Meestal doen we in het weekend en ’s avonds niet zo heel veel. We rusten voornamelijk uit.

Maandag 17 oktober had Chesron de introductie van zijn 2e schooljaar. Volgens mij heeft hij wel een leuke klas. We zullen het beleven.

Op woensdag 19 augustus moest ik naar Fort Zeelandia om daar te werken. Zoals ik in mijn vorige berichtje al schreef, Machteld is deze week voor het laatst, dus ze zijn ook met haar gaan inrichten voor de vorm. Ik was met Laddy al eerder door het depot gegaan om daar nog wat objecten uit te zoeken. Deze zijn dus naar het Fort gebracht en we hebben dan ook 1 grote vitrine bijna helemaal ingericht. We wachten nu dan ook op de textborden. Ik denk dat 17december wel moet gaan lukken. We moeten gewoon onze schouders eronder zetten. Ik ga alvast met Laddy spullen uitzoeken voor de rest van de luiken, dat ik die alvast kan beschrijven en nummeren.

Die woensdag was ook Chesrons moeder jarig. Ik zal maar niet schrijven hoe oud ze is geworden. Misschien stelt ze dat niet op prijs. Maar het was een rustige avond met enkele gasten. Ze had bruine bonen gemaakt. Nu is dat niet mijn lievelingseten, gelukkig vind ik het niet vies. Scheelt allicht weer.

Die vrijdag waren we ook op Fort Zeelandia om te werken. We hebben nu huis 9 opgeruimd zodat er daar gewerkt kan worden. We hebben alles aan de kant geschoven dat alle vitrines die nu in gebouw 3 staan en daar niet ingezet zullen worden, verplaatst kunnen worden naar huis 9. Er moet eigenlijk alleen nog schoongemaakt worden, want het ziet er verschrikkelijk vies uit. Ik weet niet hoe ze het zo erg hebben kunnen laten worden.

Nadat we klaar waren met werken hebben Machteld, Hilde en ik gelunched bij Baka Foto. Ik kan het iedereen aanraden. Lekker zelf je pasta samenstellen. Heerlijk!

Die zaterdag heb ik het rustig aan gedaan. We zouden eigenlijk naar de woningbeurs op Hanna’s Lust gaan, maar dat ging niet door vanwege de regen. Dan maar de volgende dag. Chesron is nog uit geweest met Junior, zijn neef, die voor 6weken met vakantie is. Ik heb lekker Grenzeloos Verliefd zitten kijken. Gelukkig komen die dingen ook op het internet, anders zou ik helemaal verstoken zijn van het westen.

Dus dan maar zondag naar de woningbeurs. In de ochtend eerst nog wat huishoudelijke klusjes gedaan zoals schoonmaken. Zo tegen 2uur vertrokken we richting Hanna’s Lust. We hebben niet lang rondgekeken omdat we van mening zijn dat met het geld wat je uitgeeft aan zo een klein huis, je zelf heus wel een grotere kan bouwen. Dus dan maar gewoon zelf bij de bank informeren wat voor hypotheek je zou kunnen krijgen.

En toen begon het. Toen we net weg waren begon het me toch te hozen. Het werd wat minder toen we bij de SMS Pier aankwamen, om vervolgens in alle hevigheid los te barsten. Met bliksemflitsen, donder en de hele mikmak. Alles kwam erbij te pas. Toen we eenmaal in staat waren naar huis te gaan (lees: toen het iets zachter was gaan regenen) kregen we bij aankomst de schrik van ons leven. Onze woonkamer en keuken stonden onder water! Niet veel, maar wel een laag. Uiteindelijk hebben we 10 emmers water moeten hozen! Het is toch verschrikkelijk. Dus ik hoop dat het museum er wat mee doet, desnoods de kosten 50/50 delen, want dit kan zo niet. Er staan wat foto’s op mijn facebook ter illustratie. Wel mooi was het feit dat de stoplichten bij ons op de hoek zowel rood, oranje als groen aangaven. En dat het dus eigenlijk een zooitje was op het kruispunt. Ik heb dit nog nooit gezien en vond het wel een goed fotomoment. Al met al hoop ik dat dit nooit meer gebeurd. Mijn tv-tafel kan ik namelijk weg gooien. Dat geperste hout van Ikea en water gaat niet samen. Maar goed, gelukkig geen dure dingen en geen onvervangbare dingen.

Tot overmaat van ramp werd ik ook nog om 3uur in de ochtend wakkker gebeld door PPS omdat het alarm van het museum af was gegaan. Dus ik mocht in mijn pyjama naar buiten om met een mannetje van PPS door het gebouw te lopen. Ik hoef dus niet te zeggen dat ik vandaag doodmoe was aan het werk.

Ik kreeg tenminste wel een leuk mailtje of ik tussen 8 en 12 december beschikbaar ben om in Bélem (Brazilie) te komen vergaderen. Natuurlijk! Ik zat al op de uitnodiging te wachten. De vlucht, hotel, ontbijt en transfer worden vergoed. Nog even met het museum praten wie de rest dan gaat betalen en dan kan ik gaan!

Anyway, ik hou het weer even hierbij. Is alweer lang genoeg. Tang bun!