25 februari 2011: Dag van de Revolutie

Vandaag was het weer een nationale feestdag! Vandaag was het de Dag van de Revolutie. Of zoals het sinds vandaag heet: Dag van de bezinning en nog iets maar dat ben ik vergeten. Anyway, feit blijft wel dat het merendeel van de bevolking deze feestdag toch niet viert en het ziet als een praktische vrije dag waar ze zelf niet voor op hoeven te draaien met hun verlofdagen en mooi allerlei dingen kunnen doen waar ze anders niet aan toe komen. Kijk, zo kan het ook!

Nou ja, ik vind het een beetje belachelijk dat men het viert maar goed. Vanmorgen heb ik heerlijk uitgeslapen. Vervolgens zijn Chesron en ik naar de stad gegaan. Ik had toch de stille hoop dat er net als bij de meeste feestdagen wat activiteiten zouden zijn. Nou, kwam ik van een koude kermis thuis zeg. Alleen enkele kraampjes langs de Waterkant. Om vervolgens te zien dat de Surinamers zich op alle bankjes hadden genesteld met een bakje eten, en de toeristen langs de kraampjes slenterden. Goh, wat is het toch weer verrassend. Het feit dat de toeristen/staigiaires zoveel interesse hebben, en de Surinamers meer interesse hebben voor hun eten. Er was later op de dag een wandel- en trimloop. Maar lui als ik ben heb ik niet mee gedaan. Het is zo jammer hoe het zo heet is. Bovendien 5km voor iemand die geen conditie heeft is veel! Misschien ooit nog!

Vervolgens zijn we naar de SMS Pier gegaan. Ik had hier gehoopt Willy nog even te treffen. Willy is namelijk de persoon die voor mij een hele mooie kast van copiehout hier en daar gecombineerd met MDF gaat maken. Een mooie kast van 230x200cm, en dat binnen 2 weken vanaf het moment dat ik hem zijn helft voorschot geef. Is toch prachtig. Als alles mee zit is het klaar het moment dat mijn spullen vrij komen van de haven! Hij gaat ook direct een kleinere kast maken met ruimte voor mijn beddengoed enzo en wanneer er bezoek komt ook voor wat kleren van hen. Donderdag heb ik ook genoeg foldertjes van touroperators gehaald, dus de toeristen kunnen boeken! Maar goed, hierover later vast meer.

Vanaf de SMS Pier zijn we bij Chesrons tante Debby gegaan. Was gezellig. Oma was er en Chesrons moeder met zijn zusje. Na hier gezellig te hebben gekletst zijn we naar huis gegaan waar ik mijn avond gespendeerd heb aan mijn prachtige boek geschreven door Bart Ankersmit, het werken aan mijn presentatie (wat eindelijk wat wil vlotten!), het uploaden van mijn foto’s en het schrijven van dit blog.

Dus iedereen: er staan al iets van 76 foto’s op mijn facebook en nu weer een klein stukje op mijn blog. Hopelijk toch snel wat meer en wat spannenders!