En toen waren ze weer weg....

Op het moment van schrijven zijn mijn ouders alweer weg, maar ik zal toch nog even hun laatste week beschrijven.

Deze laatste week stond vooral in het teken van laatste dingetjes kopen en mensen groeten. Afgelopen dinsdag zijn we nog bij Chesrons ouders geweest op de koffie. Dat was erg gezellig.

Dinsdag 27 en woensdag 28 september waren mijn grootouders voor de wet en de kerk al 57jaar met elkaar getrouwd! Wat een lange tijd! En nog steeds houden ze het met elkaar uit, dat is toch knap.

Woensdagavond zijn mama en ik met tante Rashida naar de synagoge geweest. Tante Rashida zei dat het leuk was als we naar de dienst kwamen, want het was Joods nieuwjaar. Nou ja, ik ben nooit te beroerd om iets nieuws te proberen, dus we zijn geweest. D e synagoge is super mooi van binnen! Met zand op de vloer en een grote kast waarin 10 torarollen zijn opgeborgen. We begrepen natuurlijk geen hout van de dienst aangezien we geen hebreeuws spreken of verstaan. Gelukkig duurde het niet te lang. Het was wel een mooie dienst.

Donderdag 29 september zijn mama en ik naar de Kwakoemarkt aan de dr. Sophie Redmondstraat gegaan. We zochten namelijk naar sapotilles (een vrucht) voor oma. Die hebben we gevonden! En daarna zijn we naar mama’s oude buren gegaan. eenmaal daar aangekomen bleken we precies juist gekozen te hebben want oom Armand was deze dag 83 geworden! Later op de avond was er een klein feestje, dus we zijn ’s avonds nog een keer terug geweest. Was een erg gezellige avond. We hebben ons erg vermaakt met oom Armand. Hij die ondanks zijn hersenbloeding toch nog bij de pinken was. Super leuk!

Vrijdag was dan alweer de laatste echte dag van papa en mama in Suriname. Mama en ik zijn in de ochtend bij oom Marcel gegaan waar even later ook oom Henk aankwam. We hebben nog even gekletst en ze hebben wat ingesproken op de video voor opa. Daarna heb ik mama bij de kapper gebracht om een stuk te laten afknippen. Of je nou 25euro moet betalen of 20srd (delen door 4,5), dat is dan toch een groot verschil. De rest van de dag hebben we een beetje relaxend doorgebracht. Nog een paar boodschappen gedaan en bij tante Alice geweest. ’s Avonds zijn tante Tirzah, Chaim, Hadassah, tante Rashida, Jeff en Jake nog op bezoek geweest. Het was erg gezellig en iedereen vond mijn huis erg mooi.

Zaterdag was het dan zover. Papa en mama zouden weg gaan. In de ochtend zijn we nog even bij oom Roke geweest om te groeten. Ook hij heeft nog iets ingesproken voor opa en oma. In de middag hebben papa en mama nog lopen schuiven om alles in hun koffers te krijgen. Rond 4uur zijn we uit de stad vertrokken. Eenmaal op Zanderij aangekomen was het er gigantisch druk. Wat bleek, het SLM vliegtuig van vrijdag was niet vertrokken, dus die mensen waren er nu ook. Het inchecken van de KLM ging allemaal prima en daarna hebben we nog even staan kletsen. Toen was de tijd aangebroken, het afscheid. Het viel me toch zwaarder dan ik had gedacht. Toen ik in februari weg ging wist ik dat ze dat jaar nog zouden komen, en nu weet ik niet wanneer ik ze weer zie.

En nu zit ik hier alleen met Chesron in mijn woonkamer. Als ik ’s avonds door huis loop hoor ik niet 2 ventilatoren brullen, er is niemand meer thuis als ik uit het werk kom. Ik moet zelf weer mijn was opvouwen (strijken doen we in minimale mate aan) en uiteraard zelf voor eten zorgen. Wat dat betreft mis ik ze wel, het is zo stil nu. Ze moeten maar snel weer terug komen. Ze hebben in ieder geval een leuke vakantie gehad en ik heb van ze genoten. En dat is fijn!

Tan bun, tot de volgende keer!