Parkeerfrustraties

Gister was het voor de zoveelste keer zover: een auto in mijn inrit. Jawel, een belemmering dat ik naar mijn eigen huis kan gaan. Sjonge jonge. Het is echt frustrerend hoor. Sinds ik hier woon staat er bijna elk dag iemand op. Ik bedoel .. wat is dit nou voor iets? Is het een probleem als ik in mijn inrit wil gaan ofzo?

De eerste paar keren, ongeveer 2weken) ben ik iedere keer netjes naar de overkant (Politieopleidingcentrum) gegaan. Het zijn namelijk bijna altijd mensen van daar. Mensen die in de avonduren komen basketballen, voetballen ofzo. En het erge is, hiervoor staat altijd BOMVOL dan, maar aan de zijkant van het terrein (waar er nog meer parkeerplaatsen voor ze zijn) is het L-E-E-G!! Echt heel erg frustrerend. Vooral omdat wanneer je ze gaat laten roepen, die mensen nog tof doen en er niet eens een ‘sorry-dat-ik-in-je-inrit-sta’ vanaf kan. Dus daarna dacht ik van ‘fuck it .. weet je wat jullie een keer moet overkomen? Wegslepen!’. Misschien leren ze het dan.

Sinds dat moment bel ik altijd standaard 115 (de Surinaamse 112) wanneer ik thuis kom (of weg ga) en er staat een idioot op mijn inrit. Woensdag kwam de politie dan voor het eerst. Want normaal geven ze via de telefoon dan de opdracht aan de wachtcommandant om die persoon toch te gaan zoeken. Maar niet woensdag. Woensdag kwam de politie, met sleepwagen! Hallelujah! En toen wilde ik me gaan verheerlijken aan het feit dat die man zijn auto weg gesleept zou gaan worden. Op zich wel sneu want het zijn mensen die hun kinderen van de Avondvierdaagse komen ophalen. Maar hey, als jij NAAST dat bord “NIET PARKEREN” kan parkeren en durft te beweren dat je het niet hebt gezien … sorry hoor. Maar net toen die sleepwagen zich klaar wilde zetten ervoor om aan het slepen te beginnen, komt die man aanlopen van wie die auto was. Jammer. Dus hij heeft wel een flinke toespraak van de politie gekregen en moet de voorrijkosten van de sleepwagen betalen.

De volgende dag was het weer zover, dus ik bel weer de politie. Die agenten zijn die mensen gaan zoeken van wie die auto is. Wel jammer. Maar ook die vent beweerde het bord niet gezien te hebben maar stond toch precies ernaast geparkereerd. Die mensen hebben zeker een blinde vlek precies daar.

Gister was het ook weer zover. Dus ik was al pissig, bel weer 115. Politie komt en gaat ook die vent zoeken. Dus de eigenaar komt, de politie wijst naar mij, hij komt op mij af .. en stelt zichzelf aan me voor. Dus ik dacht echt what the hell natuurlijk. Stelt die man zich voor als Arthur Parisius. Dus die naam kwam me al bekend voor. Shit! De voorzitter van de Stichting Surinaams Museum! Gewoon heb ik bijna zijn auto laten wegslepen! Maar misschien heeft hij nu door hoe erg een probleem het is.

De mentaliteit hier is gewoon ‘ach is toch niet erg, want er woont niemand hier’. Maar de man voor mij had geen auto en er woonde een jaar lang niemand. Dus gewoonte en gemak dient de mens. Maar goed, nu moeten ze leren dat er wel iemand met een auto woont. Moet nu alleen nog een oplossing bedenken hoe ik ze van mijn inrit weg hou!