Vanalles en nog wat!

Eigenlijk heb ik in de afgelopen twee weken niet zo heel veel beleefd. Maar ik zal er toch wat van proberen te maken.

Op 4 oktober zijn Chesron en ik naar TBL geweest. TBL staat voor ‘The Back Lot’ en is op dit moment de grootste bioscoop in Paramaribo. Ok, dat is niet zo heel moeilijk aangezien er maar twee zijn. Ik had allang eerder willen gaan, maar op de één of andere manier kwam het er nooit van. En nu dus wel. We zijn naar de film ‘The Devil’s Double’ geweest. Het gaat over de dubbelganger van Uday Hoessein (jawel, zoon van). Deze man bestaat echt en het was een erg mooie film. De vrouwelijke hoofdrolspeler was echter verschrikkelijk slecht in het acteren en sexy doen. Maar de acteur in de mannelijke hoofdrol was echter weer harstikke goed. Dus het ligt er maar net aan wie je cast.

De rest van de week heb ik eigenlijk vrij weinig gedaan. Ik moest enkele keren op pad om dingen te regelen voor mijn verblijfsvergunning die ik afgelopen woensdag heb ingediend. Alhoewel, ik heb een aanvraag gedaan voor verlenging tot 2014. Je moet een hele hoop papieren brengen waarbij je jezelf afvraagt of het enige zin heeft en waarom ze dat willen hebben. Bedoel, enkele van die papieren heb ik in 2009 al moeten indienen. Dus je zou denken, er is een file met mijn naam erop waar al die papieren in zitten. Maar goed, misschien is het misplaced ofzo. Maar goed, ik heb het nu ingediend, en nu is het wachten. Ergens tussen de 6 en 12 weken ga ik wat horen of op internet lezen. Maar het zal wel loslopen.

Zondag 9 oktober zijn Chesron en ik met zijn moeder en zusje naar TBL geweest. Dit maal naar ‘What’s Your Number’. Met in de hoofdrol Anna Faris. Die kennen jullie nog wel van Scary Movie. Dit was dan ook een typische Anna Faris film. Met van die acties die je van tevoren hebt bedacht dat het zou gaan gebeuren. Maar goed, we hebben wel flink gelachen.

Op maandag 10 oktober was het een nationale vrije dag. Het was namelijk Dag der Marrons. Voor mij was dit gewoon een verlenging van mijn weekend. En ik moet eerlijk zeggen dat ik gewoon echt helemaal niks heb gedaan. We hebben in het weekend het huis schoongemaakt en kleren gewassen. Verder helemaal niks! Heerlijk!

Dinsdag 11 oktober ben ik naar de opening geweest van de tentoonstelling ‘Positions: Kurt Nahar meets Remy Jungerman’. Remy heb ik leren kennen tijdens mijn Saint Laurent trip van enkele weken geleden. Kurt is een in Suriname redelijk bekende kunstenaar. De tentoonstelling was op zich leuk, al heb ik zelf persoonlijk niet iets met installaties. Al vond ik sommige doeken van Remy nog best mooi. Maar die doeken waren $600 per stuk, en dat gaat mij toch echt een beetje te ver. Jammer.

Verder heb ik tot nu toe eigenlijk weinig gedaan wat er verder te melden valt. Op het werk gaat alles prima. Volgende week gaan we beginnen om de vensters 1 tot 15 in te richten. Ik ben blij dat er wat gebeurd, want onze planning is om op 17 december klaar te zijn. En eigenlijk zou dat ook gewoon moeten kunnen lukken. Zolang we maar even onze schouders eronder zetten. Gaat straks wel lastig worden, want dan ben ik alleen. Nu hebben we Machteld, onze stagiaire, maar komende week is haar laatste week. Jenny is met vakantie. Dus Hilde en ik zijn in principe nog maar met zijn tweetjes. Maar goed, het moet gewoon lukken. Als we nu die 15 kunnen doen, dan zijn het nog maar 2 trips van 15 vensters. Dus dat gaat gewoon lukken!