Going back home!

Zo, en toen zat Cayenne er al weer op. Die ochtend zijn we redelijk op tijd opgestaan. We moesten namelijk de laatste avond een kamer delen, dus de boel was al redelijk ingepakt. Maar je weet wel, die laatste dingetjes nog enzo.

Maar eerst even ontbijten. Voor de laatste maal die echt Franse croissantjes. Wat ga ik die missen. Dat kennen we in Suriname niet. Althans, niet die echte. Vervolgens na het ontbijt nog even in de kamer even gedoucht (thuis heb ik immers geen warm water!) en de laatste spullen in de tas gegooid. Toen was het alweer tijd. Deze week is zowel snel als langzaam gegaan. Die lange reis terug naar Paramaribo staat voor de deur.

Eenmaal beneden stond er een busje al op ons te wachten. Dus alle spullen erin en Marcel ophalen in het andere hotel. Lydie en David waren gekomen om ons uit te zwaaien. Ze hadden ook nog mini chocoladebroodjes gebracht voor ons, echt te lief!

En toen begon de reis weer terug naar Suriname. Op zich ging het snel, want de wegen zijn prima. Je hebt niet door dat je zo een afstand aflegt. We zijn weer in Iracoubo gestopt voor de sanitaire voorzieningen. Moest je er 50cent voor betalen. Nou prima, maar dan verwacht ik toch op zijn minst een redelijk schoon toilet. Ik ga toch nooit op openbare toiletten zitten tenzij het er echt prachtig schoon uit ziet. Maar dit zag eruit! En dan kon je niet eens doortrekken. En daar moet ik voor betalen? Om de dooie dood niet. Shebana wachtte op me, dus ik had mijn tas naast het bakje met geld gezet. Dus toen ik eruit kwam heb ik mijn 50cent weer terug genomen. Ben je helemaal besodemieterd. Alle schoonmaakmiddelen die je kan bedenken stonden er, maar gebruiken doen ze niet. Ben waarschijnlijk een echte Nederlander, maar daar betaal ik dus niet voor!

We zijn ook nog even in de kerk gestopt. Dit scheen een bezienswaardigheid te zijn, en daar ben ik nooit te beroerd voor. En het was inderdaad prachtig. Het is van binnen met de hand geschilderd door gevangenen. Heb ook nog een kaarsje gebrand voor mijn opa en oma. Is een soort van traditie van me.

We stapten daar over in het busje van Nel .. je weet wel, die grote zwarte neger. Die reed ons in een uurtje van Iracoubo naar Saint Laurent. Daar moest Hilde nog even wat dingetjes kopen op de markt. Ik heb even een halve baguette met omelet en garnalen (voor maar €2,80!!) gekocht als lunch. Ook nog even een gewone baguette om mee te nemen. Lekkah lekkah! En net toen we bij de douane waren begon het me toch te hozen! We hebben nog wel even staan lachen om een man die in de rivier aan het zwemmen was. Idioot .. met zo een wind en stroming kom je toch niet vooruit. Uiteindelijk toch kunnen uitstempelen en tussen de buien door snel in de korjaal en naar de overkant. De bootsman, of bootsjongen eerlijk gezegd, was amper 13 jaar schat ik.

Eenmaal in Albina alle bagage weer in de boot en wij snel naar binnen om weer te stempelen. Bye bye Albina! Op naar Moengo om Marcel af te zetten. De weg was door de regen echt verschrikkelijk slecht. Dus echt snel ging het niet. Al met al waren we met 4uurtjes in de stad. Dus het viel me nog mee.

Al met al een hele leuke week in Cayenne. Maar ik ben blij dat ik weer thuis ben.

Au revoir!