Mijn spullen zijn in Suriname!!

Maandag heb ik eigenlijk vrij weinig gedaan. Eerst ben ik een voorschot op mijn kast gaan brengen voor oom Otmar, dus het werk kan beginnen! Ik ben met die auto naar de garage geweest en eigenlijk gelijk daarna naar huis waar ik allerlei huishoudelijke klusjes heb gedaan zoals kleren wassen, ophangen enzo. Ik kreeg wel een telefoontje dat mijn spullen er eindelijk zijn!!

Dinsdag ben ik dan echt begonnen met werken. Nou ja, ik moest eerst naar het bedrijf wat hier voor mij de inklaring doet. Ik baalde enorm want nu wil de douane opeens mijn originele verblijfsvergunning zien. En die was ik dus heel snugger vergeten die uit mijn map te halen die ik in Nederland in een doos liet pakken. Daarna ben ik naar mijn werk gegaan. Was wel weer gek om daar in zo een functie weer rond te lopen. Maar het voelde wel heel vertrouwd weer. Alleen heb ik geen flauw idee wat ik moet doen. Want Laddy had mensen van het Nationaal Historisch Museum op bezoek in het kader van ons fotoproject. Wel leuk om de directeur te ontmoeten (zie, zelfs hier in Suriname ontmoet je nog eens mensen!), maar wel jammer dat Laddy niet eens kon doorgeven dat onze afspraak niet door ging. Maar goed, ik heb vervolgens met Hilde en Sathana (een andere stagiaire) zitten brainstormen over het opdrachtenboekje voor bij de canon. Toch wel aardig wat gedaan!

Alleen moest ik wel helaas het afleveradres van mijn spullen veranderen. Het schilderwerk is nog niet klaar en om een onbekende reden wil Hanna pas het sanitair installeren als ik uit Brazilie terug ben. Wel jammer, want ik had gehoopt volgende week het huis al in orde te kunnen maken, aangezien ze zoals het er nu naar uit ziet komende maandag mijn spullen leveren. Dus ik heb nu geregeld dat ze bij oom Marcel geparkeerd kunnen worden 2 weken. Wel jammer, want nu moet ik dus weer alles van daar naar de Commewijnestraat verhuizen. Niet de bedoeling maar het moet nou eenmaal.

Woensdagochtend werd ik ook weer vroeg gebeld. Of ik direct naar de haven kon gaan. Ik was allang blij want dat zou betekenen dat ik een kans zou hebben om in mijn spullen te zoeken naar mijn verblijfsvergunning. Dus heb Chesron naar het werk gebracht en ben snel kris kras door de stad naar Nieuwe Haven gegaan. Daar mijn paspoort aan iemand van het inklaringsbedrijf afgegeven zodat ze het naar de douane konden brengen. Na een half uur ofzo kwam dan eindelijk het verlossende woord: ze keuren het goed! Dus geen gezoek naar verblijfsvergunning, niks afgeven aan het inklaringsbedrijf. I’m so lucky!

Vervolgens ben ik ook nog even naar politiebureau Nieuwe Haven gegaan. Ik heb namelijk nu een internationaal rijbewijs, dus ik ben tot februari 2012 veilig, maar ja, wat daarna. Dus uiteindelijk blijkt dat ik het kan verlengen of een Surinaams rijbewijs aanvragen. Dus ik ga morgen naar een rijschool om te kijken wat ik moet doen. En dan hou ik beide rijbewijzen. Hier zijn zoveel mazen in de regels dat je er meestal toch wel tussendoor glipt.

Daarna wilde ik weg gaan. Staat er een man bij me auto die zegt dat hij erop gelet heeft, of ik geld voor hem heb. Dus ik heb hem heel vriendelijk gezegd dat hij er niet was toen ik aan kwam en daar parkeerde, waarop hij zei dat hij toen binnen aan het schoonmaken was. Nou dat is niet mijn probleem! En ik heb al die tijd in die auto gezeten, te wachten op die man van het inklaringsbedrijf. Dus kom me niet zeggen dat je op die auto hebt gelet, dat heb ik zelf gedaan! Ben dus ingestapt, gestart en weg gereden.

Volgende stop was de Suralco poli. Ik mag eigenlijk daar niet komen, maar aangezien Chesrons vader bij Suralco werkt heb ik natuurlijk wel een ingang. En ik had die injectie al, ik moest alleen nog een zuster hebben dit het voor me prikte. Dus ik kon even snel bij de poli gaan.

Daarna toch naar mijn werk gegaan. Eerst met Mina nog het 1 en ander uitgezocht. Toen belde Laddy, ik moest een schilderij van Paul Woei zoeken. Nou ja, schilderij. Het is een inktwerk op papier. Maar ik kan het niet vinden. Dus Laddy moet toch echt zelf zoeken. Vervolgens heb ik een kort plan van aanpak en activiteitenlijstje gemaakt voor het Brazilie/Frans Guyana/Suriname project. En toen was het alweer 3uur. Tijd gaat snel!

Goed, nu ga ik even snel iets eten, baden en daarna naar een verjaardag. Het nichtje van Chesron is 3 geworden! Ik had wel een kadotje maar dat is nog op de boot, dus dat komt nog wel. Maar daarover volgende keer meer!