Op naar Nederland!

En toen opeens was het 29 juni! Na maanden van wachten was het dan zover. Eindelijk weer vakantie. Na de afgelopen drukke periode was ik er zo aan toe. De volgende sportdag is direct de dag na mijn vakantie dus ik moest alles af hebben of in elk geval voorbereid. En dat is gelukt! Evenals een leeg buro bij het museum.

Op zaterdagochtend ben ik met Eufracia nog even naar de markt geweest. De laatste dingetjes voor mijn moeder kopen. Eenmaal weer thuis was het de laatste dingen in de koffer gooien, douchen en wachten tot we gehaald warden. Aangezien we met Jolijn en Brayen vliegen zouden we carpoolen. Is wel zo vriendelijk voor het milieu. Na het afscheid van Karo en Chesrons familie was het dan zo ver .. op weg naar Zanderij! De autorit verliep voorspoedig en aangezien we al ingechecked waren ging alles lekker vlot. Enige nadeel is dat je dan binnen zolang moet wachten. Maar goed, als je met meer mensen bent kun je tenminste met iemand praten. De mok die ik in mijn tas had, was door ruwheid van de douane kapot gegaan (ondanks dat ik had gezegd dat ik breekbare spullen in mijn tas had!) dus ik moest nog even een nieuwe kopen. Al snel mochten we boarden en was het dan echt z over. Chesron mocht van mij bij het raam zitten, bij hoge uitzondering omdat ik normaal bij het raam wil zitten. Maar goed, het is zijn eerste reis over de oceaan dus ik gunde hem het uitzicht over Nederland als we er bijna zijn.

Ik had al een paar maanden geleden geregeld dat Jolijn en Brayen achter ons zouden zitten tijdens de vlucht. Wel zo gezellig natuurlijk. Ik heb lekker een paar films gekeken, gegeten (wat redelijk de pruimen was) en een poging gedaan om te slapen. Iets wat ik nog steeds niet kan, en wat denk ik ook niet zal verbeteren.

Precies op tijd landden we op Schiphol. Ik ben er weer! We zaten redelijk voorin het vliegtuig, waardoor we ook lekker snel buiten waren. De eerste controle was er niet, en de bodyscan ging ook lekker vlot. Chesron verbaasde zich erover dat Schiphol zo groot is. Het is een stad vergeleken met Zanderij. En toen kwam de paspoort controle. Ik ging er lekker snel doorheen, maar Chesron werd apart genomen. Hij had zijn uitnodigingsbrief niet bij zich. Bedoel wtf! Die moet je inleveren bij de Ambassade.. anders krijg je niet eens een visum. Maar blijkbaar moet je ook altijd een kopie bij je hebben. Nou die hadden we dus niet, dus mochten we mee met de beambte naar een kamer. Waar uiteraard nog meer mensen van onze vlucht zaten. Toen hebben ze dat laten vallen en beten ze zich vast in het feit dat we niet genoeg contant geld bij ons hadden. Chesron stond garant voor zichzelf dus dat staat dan gelijk aan een x bedrag. Dus ik mocht voor de neus van iedereen telebankieren om te laten zien dat ik hem kan onderhouden. Dat is het meest beschamende dat ik tot nu toe heb moeten doen. Gelukkig mochten we toen gaan. Papa was immers al buiten rondjes aan het rijden omdat we er nog niet waren. Na een snelle foto voor Schiphol (die richting zijn collega’s gaat met een vakantiegroet!) en een korte begroeting snel onze koffers in de auto en op naar Leusden. Ik heb honger!!!!

De reis naar Leusden ging lekker snel. Mama ontving ons met open armen. Het is alsof ik nooit ben weg geweest. Dat gevoel heb ik altijd. Technisch gezien was ik hier een half jaar geleden ook nog .. maar dat was een hele andere setting. De blijdschap van het thuis zijn na een jaar was er niet, er was alleen maar verdriet. Verdriet dat ik weer voel nu ik er weer ben. Het zal nog wel even duren voor dat weg is.

Eenmaal binnen heb ik keihard op de deur van mijn broer gebonkt om te laten weten dat zijn allerliefste zusje thuis was. Hij zal het nooit laten merken, maar ik denk wel dat hij blij is dat ik er weer ben. Als opi en omi nog hadden geleefd was ik ook gelijk bij hun langs gegaan. De rest van de dag zijn we thuis gebleven. Lekker uitrusten, koffers uitpakken enzo.

It’s good to be back .. let the vacation begin!