Top Weekend!

En toen was het laatste weekend alweer aangebroken…. Maar wat een weekend was het!

Zaterdag moesten we vroeg opstaan. We moesten namelijk om 7.15 al aan de Caracasbaai zijn. Gelukkig voor ons is het niet ver. Hier kregen we onze instapkaart voor de boot. We zouden namelijk met een catamaran richting Klein Curacao varen om hier de dag door te brengen. Ik heb goede verhalen over deze trip gekregen, dus ik wilde het nu zelf gaan doen. Ook was ik nog nooit op Klein Curacao geweest. Voor vertrek kregen we enkele broodjes als ontbijt en nog een uitleg van de kapitein en toen werd het anker gehesen. De netten waren off limits omdat we tegen de wind in zouden varen, en er dus flinke golven zouden zijn. Wij zijn natuurlijk harstikke tof en zijn gewoon voorop de boot gaan zitten. Nou… dat hebben we geweten. Zeiknat kwamen we aan op Klein Curacao. Maar wat was het tof!

Eenmaal aangekomen op Klein Curacao overtrof het mijn stoutste verwachtingen! Azuurblauwe zee met een wit strand en enkele houten hutjes. Ik kon slechts één woord uitbrengen: wauw! Ik ben wel met het bootje aan land gegaan om dar mijn spulletjes neer te zetten en te regelen. En toen: SNORKELEN! Heb flink wat vissen gezien, en natuurlijk foto’s gemaakt met mijn onderwater camera. De kapitein zei al dat onder de boot de meeste vissen zouden zijn, en dat klopte ook. Half 1 waren we weer terug op de boot voor een bbq. Heerlijk! En daarna weer terug naar Klein Curacao om een strandwandeling te maken naar de vuurtoren en het wrak wat voor de kust ligt. En toen was het helaas alweer tijd om terug te gaan.

Op de terugweg mochten we wel voorop zitten omdat we terug zouden zeilen in plaats van met de motor te varen. Het was een heerlijk tochtje waarbij ik (mij natuurlijk vasthoudend aan de reling) met mijn benen overboord. Heerlijk. Dat was echt een super relaxed dagje waarvan ik het erg jammer vond dat het voorbij was.

Zondag moesten we ook vroeg opstaan. We zouden namelijk de Christoffelberg beklimmen. Om 6uur stonden we voor de deur van het park om aan onze beproeving te beginnen. Nu weten jullie allemaal dat ik een conditie van lik-me-vest heb waardoor Thea en ik natuurlijk vaak even moesten rusten. Je zou die trail in een uur moeten kunnen doen. Nu heb ik geen idee WIE deze tijd heeft neergeklad, maar ik in elk geval niet. Met 2uurtjes waren we boven en dat vond ik nog snel. We hebben van het uitzicht genoten en nog even gezeten om te relaxen. Toen moesten we naar beneden. En een deel was echt klimmen en zoals jullie wel kunnen bedenken was het wel een hel om weer naar beneden te komen. Maar goed, we leven nog en zijn beneden gekomen. Vraag me alleen niet hoe want dat kan ik niet weer nadoen. Ik zei in 2010 al dat ik het nooit meer zou doen, en toch heb ik het weer gedaan. Nou .. dus echt NOOIT meer! Wat een hel was dat.

Eenmaal weer beneden ging de reis langs de zuidkant van het eiland richting Willemstad. Maar nog even een stop te Portomari. Dit is een prachtig mooi strand en hier zouden Chesron en ik gaan duiken. Gewoon een introductieduik. We moesten ons omkleden, wetsuit aan en klaar voor de uitleg. Dit viel eigenlijk nog best wel mee en toen was het tijd om de equipment aan te trekken. We zijn toen het water in gegaan en de belangrijkste dingen gechecked zoals de luchttoevoer, toch wel belangrijk. We gingen toen onder water en over de bodem steeds dieper. Op deze manier merk je het niet echt. We moesten wel steeds equalizen omdat de druk anders teveel zou worden voor onze oren. We hebben echt veel moois gezien onder water! Allerlei vissen, koralen .. echt geweldig. Uiteindelijk hebben we een maximale diepte gehaald van 9meter! Echt geweldig. Na 45min waren we weer boven en een geweldige ervaring rijker.

We hebben toen lekker wat gegeten op Porto Mari en vervolgens naar huis. ’s Avonds hebben we lekker icecream gehaald bij BaskinRobbins. Sjonge jonge wat heerlijk!

Helaas gaan nu de laatste dagen in. Ik wil er niet eens aan denken dat ik over 4dagen alweer in mijn eigen bed slaap. Nog even genieten de laatste dagen dus!