Koperdieven, Subway en het Heritage Festival

De zondag na de carnavalsviering waren we alweer vroeg op. De bedoeling was eigenlijk om uit te slapen, maar door de hitte kwam er niks van. Zelfs met ventilator was het niet te harden. Een slechte manier om wakker te worden op je luie zondag dus.

Die zondag heb ik op zich niet zo heel veel gedaan. Ik had een to do lijstje gemaakt waar ik verder mee ben gegaan. Ik heb voor Bas (die man die op Bakkie bezig is) enkele teksten geschreven voor de komende OAS-educatiebeurs. Was leuk om te doen, is eens wat anders.

Dinsdag was ik weer op het Fort. We hebben de spullen uitgezocht die richting het depot moesten en verder de spullen die er nog stonden in de vitrines gelegd. Het begint wel ergens op te lijken. Ik denk dat we qua inrichten eind van de maand wel gaan redden. Alleen ik vraag me af of ze het met de teksten wel gaan redden. En Hilde maar Laddy de schuld geven en andersom. Tja, als we vingers blijven wijzen dan komen we ook niks verder natuurlijk.

Dinsdagochtend stond er ook opeens een school voor de poorten van het Fort. Een vierde en zesde klas (of in het Nederlands, groep 6 en 8). Iemand had de reservering aangenomen en niet doorgegeven aan de afdeling Educatie. Erg slim dus. Aangezien je ze niet kan laten staan, moest er dus rondgeleid worden. Joanne zou de 4e klas doen, en Sabrina de 6e. Aangezien Sabrina nog nooit een rondleiding had gedaan, en Joanne wel, ben ik met Sabrina meegelopen om te helpen en te kijken hoe ze het doet. Nou gelukkig, want erg goed deed ze het niet. Ik heb op de Reinwardt natuurlijk een rondleidcursus gedaan en afgesloten met een certificaat. Maar het is niet één van mijn favoriete bezigheden. Ik kan nu wel alles gaan opnoemen, maar waar het op neerkomt is dat ze nog aan haar presentatie moet werken. Maar hopelijk komt dat allemaal wel goed.

Woensdagavond 29 februari ben ik even bij de Hermitage Mall geweest om naar de OAS beurs te kijken. Wel jammer, want de meeste mensen waren al weg. Terwijl de mensen juist overdag werken, en dus dan niet kunnen. Beetje jammer. Maar de stand van Bas was leuk. De postboot van de SMS gaat ook weer varen, dus dan kun je voor 35srd als ingezetene (en 70srd niet-ingezetene) mee en dan 2uur rondlopen op Bakkie voordat je weer terug gaat naar de stad. Ga dat zeker nog een keertje doen. Lijkt me harstikke leuk.

Donderdag 1 maart was Chaim jarig. Mijn kleine neefje is eindelijk 18 geworden. Hij gaat dit vieren met een tattoo. Ik weet wel leukere dingen als kadotje, maar goed, ieder zijn ding. Eindelijk is hij “volwassen”. Ik hoop dat het hem brengt wat hij ervan verwacht.

Vrijdag 2 maart heb ik gewoon op het depot gewerkt. In de ochtend zag ik dat er bij de kleine poort nog steeds water stond. Ik ben dus gaan kijken, zag ik dat de hele watermeter van het paaltje af was. Weet ik veel, dus ik heb gewoon de watermaatschappij (SWM) gebeld om dat door te geven. Dat was half 9 ’s morgens. Er waren ook 2 gaten naast die paaltjes, dus ik had wel het vermoeden dat het koper gestolen was, maar ja, weet ik veel. Dus toen Chesron thuis kwam heb ik hem laten kijken en die constateerde dat dus ook. Nou dat is fijn. Weer een tegenslag. Want dat hield dus in dat er geen water naar ons huis ging. En aangezien het donderdag daar ook al onder water stond, is het dus waarschijnlijk dat dit dus al minstens een dag zo is. In Nederland is het toch een stuk luxer. Deze problemen hebben we nooit! Ik heb de hele dag door de SWM gebeld in de hoop dat ze nog zouden komen. Ze werken tot 11uur ’s avonds, dus ik heb heel lang hoop gehad. Ik ben natuurlijk naar de politie geweest om aangifte te doen. Dat hoort erbij. Ik ken dat bureau met zijn agenten nu veels te goed, veel beter dan ik zou willen. Inspecteur Hoepel was er ook. Ik moest gelijk aan papa denken en dat debacle met mijn fiets. Eén van de agenten probeerde me zelfs nog te versieren door me te vragen waar ik vandaag was dat ik het pas laat ontdekt heb. Dus ik zei ‘aan het werk’. Dus toen ik zei dat ik dacht dat het ’s nachts was gebeurd, zei hij dat ik dan niet zo diep moest slapen’. En toen ik weg ging kreeg ik het advies mee om goed op mezelf te letten. Jaja…

Maar goed, om een lang verhaal kort te maken. Op vrijdag is de SWM dus niet geweest. Ze waren er niet aan toegekomen. Maar me wel de hele dag beloven dat het vandaag opgelost zou worden. Maar morgenochtend om 7u ben ik de eerste. Nee dat is fijn. Sowieso had ik morgen al plannen en ik weet dus niet hoelang het gaat duren, en ik moet dus idioot vroeg opstaan. We moesten uiteindelijk baden met emmers water en een beker. Zeer old skool dus. Het is nog steeds niet één van mijn favoriete dingen. Ja ik vind het wel leuk als ik er zelf voor gekozen heb, maar zo niet. Er komt gewoon geen druppel water meer uit mijn kraan. Die hele tank is leeg. Dus dat is heel fijn. Morgenochtend ben ik de eerste….

Vrijdag was er nog wel een positief punt. De Subway in Suriname is eindelijk geopend. Het is niet helemaal zoals ik gewend ben, omdat ze je brood koud gaven. Maar ik vraag me af of dat was omdat het zo druk was of dat ze het altijd doen. Anders moet ik het voortaan gewoon naar huis brengen en het daar opwarmen, want dan is het toch echt lekkerder. We moesten wel lang wachten, maar ja, ik weet niet .. ik moest ook gewoon meedoen. Maar ik ga zeker nog een keertje!

Zaterdagochtend was het dus vroeg. Ze zouden vanaf 7uur uitrijden, en aangezien de SWM hier in de buurt zit, moet je dan dus al wakker zijn. Uiteindelijk kwamen ze pas tegen 9uur. En dan was die monteur ook nog een neef van Chesron. Ja dat zal wel niet he? Volgens mij is iedereen een neef van Chesron. Ze zijn flink bezig geweest met het plaatsen van nieuwe leidingen. Toen ik de hoop op de politie al had opgegeven kwamen ze nog. En het meest merkwaardige gebeurde, ze maakten nog excuses, want ik had gezegd dat ik 10uur weg zou gaan en zij kwamen pas om 10uur! Ik was helemaal verbijsterd, dit was me nog nooit gebeurd. Maar gelukkig na 2uurtjes werken hadden we eindelijk weer water! De watertoevoer naar het logeergebouw was aangesloten maar die van ons nog niet. Ze hebben ons rechtstreeks aangesloten op de waterleiding. Dus ik heb 1 dagje water zonder te betalen!

Dit weekend is er ook weer het Suriname Heritage Festival. We zouden eigenlijk eerder gaan, maar door dat hele geen-water-ding is het wat uitgelopen. Het viel uiteindelijk nogal tegen. Er waren alleen standjes met eten en enkelen met craft. Erg jammer, had er meer van verwacht. Maar ja, wat wil je verder nog? We zijn toen maar op Tamanredjo wat gaan eten bij een warung. Eenmaal thuisgekomen hebben we ons snel klaargemaakt want Chesron moest voetballen.

Zondag moesten we allereerst wachten op de SWM om het laatste klusje te klaren. Mooi dus niet dat ze kwamen. Maandagochtend stonden ze op de stoep. Nou ja, nog langer gratis water he? Dit soort zaken moet je dus echt als een Nederlander bekijken. Maar nu is alles weer goed. Ze hebben ons als advies gegeven de koperen buizen te verven zodat men ze niet meer steelt. De rekening komt nog, maar ik ga die dus echt niet betalen. En natuurlijk pleiten dat er daar ook meer licht komt. We zullen zien.

Oja, en ik heb ook een nieuw baantje erbij voor de maand maart. Het TIN (Theater Instituut Nederland) is bezig om het gemeenschappelijk theater/musical etc erfgoed in kaart te brengen en dit te bundelen in een online tentoonstelling. En Jenny en ik gaan nu hier interviews afnemen met mensen die in dit wereldje een naam hebben gemaakt om te kijken wat ze hebben (foto’s, programmaboekjes etc). En dan gaat het TIN bruiklenen aanvragen om ze zo te digitaliseren. Een leuk project dus. Ik heb nog genoeg overuren staan, dus ik ga denk ik gewoon een paar dagen vrij nemen om eraan te werken. En voor die 40uur werken, krijg ik ook nog een leuk bedrag. Dus dat is al helemaal mooi. Kan mooi bij ons al gespaarde geld voor de grond die we willen kopen. Als we zo doorgaan is het dit jaar nog van ons! Joepie!

Tot snel!