Papa en mama in Su!

Zo, eindelijk heb ik eens even tijd om er goed voor te gaan zitten. Het is zover! Mijn ouder zijn in Suriname! Jawel!!

De afgelopen twee weken ben ik vooral bezig geweest met het afronden van allerlei lopende zaken. Gilles is inmiddels ook weer terug naar Suriname. Ergens wel jammer, want hij was wel gezellig. Maar hij heeft al gezegd een keer terug te willen komen voor verder onderzoek, dus we zullen het werken.

De canon loopt nu ook echt al redelijk door. Machteld (onze stagiaire) is al flink bezig met de website en het vertalen van de teksten zodat ze op de website kunnen. Later meer uiteraard hierover.

Afgelopen zaterdag 3 september was het dus zover. Chesron en ik hebben de hele ochtend nog gewerkt om alles af te krijgen. Tegen half 3 zijn we richting Lelydorp vertrokken. We zouden namelijk op bezoek gaan bij Eufracia. Het was erg gezellig, hadden haar al een hele tijd niet gezien. We hebben gezellig zitten kletsen en hebben gegeten. Speciaal voor mij moest ze wat anders maken aangezien ik geen kwiekwie eet. Wat lief he! Chesron stond op een gegeven moment, half 6 was het volgens mij, al te trappelen van ongeduld om naar Zanderij te gaan. Of was het van de zenuwen? Ik denk de laatste. Ik wilde in ieder geval de film die we aan het kijken waren nog afkijken, dus uiteindelijk vertrokken we 10 voor 6 ongeveer. En dat was ook de tijd dat het vliegtuig zou landen. Maar ja, ik wist ook wel dat het allemaal niet zo een vaart zou lopen met het uitstappen, dus ik maakte me niet druk. Toen we bijna op Zanderij waren begon het. Nee echt niet. Ja jawel! Het is waar! Jawel .. regen! En niet zo een klein beetje ook. Toen we eenmaal de auto geparkeerd hadden kwam het echt met bakken uit de hemel. Echt een sibibusi zoals ze het hier noemen. Ondanks dat ik een paraplu had, waren we nog steeds zeiknat. Gelukkig dat de temperatuur hier nog goed is.

Na een lange tijd wachten (een uurtje ofzo) kwamen ze dan eindelijk naar buiten. Ik zag mijn ouders weer na een half jaar. Toch wel vreemd om ze hier te zien en op ze te wachten hier in Suriname. Chesron heeft dus eindelijk kennis gemaakt maar het klikte volgens mij wel. Vervolgens moesten al die koffers en tassen in de auto. Paste maar net. En toen, op naar Paramaribo! Papa en mama keken natuurlijk flink om zich heen. Papa omdat hij hier voor het eerst is, en mama omdat het natuurlijk ook veranderd is sinds 2007. We waren nog redelijk snel in Paramaribo vond ik zelf. Eenmaal in de stad hebben we snel wat te eten gehaald. Lekker een nasi en een tjauw min. Mama ging namelijk half dood van de honger. Daarna hebben we nog even gezeten en hebben ze alles uitgepakt wat voor ons was. Nou volgens mij gaan ze met maar 15kilo aan eigen spullen terug haha. Als je zag wat er allemaal uit die koffers kwam. Maar ik ben er super gelukkig mee! Eindelijk mijn brie!

Na op een normale tijd te zijn gaan slapen werden Chesron en ik de volgende dag om half 9 al gewekt. Want zij waren al wakker. Tja, das ook lekker he? We hebben gezellig met zijn allen even gezeten en zijn toen bij oom Marcel gegaan. Mama vond het ook nodig om naar een supermarkt te gaan waar ze een heleboel gekocht heeft. Serieus, mijn koelkast is nog nooit zo vol geweest!! Na de winkel zijn we even bij tante Alice geweest. Die arme vrouw begon te huilen dat ze mama weer zag. Dat je zoveel voor iemand kunt betekenen, is gewoon mooi. Na thuiskomst heeft mama ei gemaakt en hebben we gezellig met zijn allen gegeven. Die avond hebben we roti gegeten. Heerlijk!!

Een goed begin van de vakantie!