Aankomst te Belém
Door: Erienne Lourens
Blijf op de hoogte en volg Erienne
08 December 2011 | Brazilië, Brasilia
Heel even reagerend op mijn vorige bericht. Het NAS is het Nationaal Archief Suriname. Wat betreft de reisverzekering. Ik heb geen doorlopende, ik sluit gewoon elke keer eentje af. En ik heb natuurlijk boxen inclusief radio gehad. Maar ik heb gewoon ff snel wat getypt. Oja, en het maakt niet uit of er gratis eten is, een feestje is altijd gezellig. Dat is nou echt weer typisch Nederlands als het alleen gezellig is als er iets gratis te krijgen is.
Mijn woensdagochtend begon heel simpel. Allereerst heb ik nog een paar uurtjes gewerkt. Zoals ik al eerder zei, we hadden krantendozen gekregen van het NAS, dus deze hebben we nu in de praktijk gebracht. Het gevolg is dat het er nu wel 6 jaren aan De Ware Tijd in dozen zit. Dit is natuurlijk prachtig. Dus Mina en ik hebben dat even snel gedaan en de rest van de kanten wat opzij geschoven. Het ziet er nu prachtig uit, al zeg ik het zelf.
Tegen 2uur ben ik uit de stad gegaan. ik heb de laatste dingen in mijn tas en koffer gedaan, en toen was het Belém-tijd! Ik was kwart over 3 op Zanderij en heb toen gelijk ingechecked. Heb alweer gezien dat ik 1 van de weinig Nederlandssprekende mensen op deze vlucht ben. Jammer. Ik heb nog even met Chesron gezeten, maar toen was het tijd om door de douane te gaan. Komt die man van de douane vragen of ik naar Belém ga. Ja, uhm, wat zou ik anders in deze rij doen? Dat zei ik maar niet, ik zei gewoon ja haha. Toen de visitatie, maar ja, ik heb niks bij me. En ik spreek gewoon Nederlands. Dat is op een vlucht als deze gegarandeerd extra punten bij het personeel. Eenmaal binnen was het nog maar heel even wachten voordat we mochten boarden. Ik zat op stoel 15A, bij de vleugel. Ik weet niet hoe ik het altijd klaar speel om bij de vleugel te zitten haha! De vlucht was ok. Ik heb wat gelezen, muziek zitten luisteren en toen waren we er al. Onderweg hebben we nog een broodje gekregen, maar dat viel in het niet bij de honger die ik had op dat moment. Na de landing op Val de Cans in Belém stond ik in die lange lange rij bij de douane. Ik heb gewoon bijna een uur in de rij gestaan! En dan zeggen ze dat Surinamers langzaam zijn. Eenmaal bij de douane kreeg ik een stempel in mijn paspoort en kon ik weer doorlopen.
Hier in Belém zijn ze zo lief dat ze die koffers vast van de band hebben gehaald en ernaast hebben gezet. Dat scheelt jou als passagier sjouwen. Best wel handig. Dus toen moest ik nog het papiertje waarop staat dat ik niks aan te geven heb afgeven en toen mocht ik doorlopen. Mijn koffer hoefde niet door de scanner. Zeker omdat ik er zo lief en onschuldig uit zie. Eenmaal buiten stond de mevrouw al op me te wachten met een naambordje. Mijn koffer ging in een grote bus en daar gingen we dan. Hier in Belém hebben ze ook van die aftellende stoplichten net als in Suriname. Maar in plaats dat deze aftelt tot wanneer het groen gaat worden, telt deze af wanneer het groen is hoelang je nog hebt! Dat is toch verrekte handig. Na een korte rit, misschien 20min kwam we aan bij het Grão Pará hotel. Het zag er van buiten in het donker uit als een mooi hotel aan een groot plein. Dat beloofd wat.
Eenmaal binnen ingechecked en mijn kamersleutel gekregen. Het is, vind ik, wel een beetje kwalijk dat de mensen bij de receptie geen fatsoenlijk Engels spreken. Dat is dan een minpuntje. Bij de receptie hoorde ik tot mijn verbazing dat er geen restaurant in het hotel is, alleen een plek waar ze ontbijt serveren. Maar dan wat moest ik in godsnaam eten? Uiteindelijk heb ik take out Chinees laten brengen voor R$15. Ik had niet erg veel keuze, want ik ging dood van de honger en alles in de buurt was al dicht. En aangezien het me afgeraden was om in het donker buiten te lopen heb ik dit maar gedaan.
Ik heb een mooi grote kamer, jammer genoeg zonder uitzicht. Maar het hotel heeft internet! Dus ik kan jullie mooi op de hoogte houden van alles wat ik hier doe! En natuurlijk de foto’s op mijn facebook plaatsen. Uiteindelijk heb ik toch lekker vegetarische bami gegeten en ben daarna lekker gaan slapen in mijn twijfelaartje!
Bom noiti!
-
08 December 2011 - 11:48
Lies:
in Engeland en Duitsland hebben ze dat ook:)
En een bed helemaal voor je alleen:) Lekker rollen;) -
08 December 2011 - 16:32
Mama:
Ik dacht dat je op zanderij nog wat zou eten?
En hoeveel heeft je bami nu gekost. Het mag in SRD of in Euro. Want dit zegt ons nederlanders niet echt veel.
Lekker zo'n breed bed voor jou alleen.
Heb je niet geinformeerd wat het kost om van het hotel naar het vliegveld te komen?? Als het meevalt kan je dat misschien doen ipv 5 uur daar ronddwalen. -
08 December 2011 - 16:43
La10:
Have fun!! Xx.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley